4 Via via naar huis

Zondag 15 maart.
Vandaag gaan we aan onze terug reis beginnen die in etappes gaat.

Om 8 uur worden we door de chauffeur naar de ferry gebracht. Hij gaat zelfs helemaal mee om te zorgen dat onze koffers ingecheckt zijn.
Het lijkt net op een vliegveld zo gaan we door de controles heen en moeten we wachten tot de gate open gaat.
Wat is het water hier groen, ik zie hele mooie vissen met een gele vin.
Tja bij een ferry denk je dat je van A naar B gaat en je vrij kunt rondlopen en mogelijk op het dek kunt zitten. Niet in de Filipijnen. We hebben een stoel in de businessclass, waar de airco op stand diepvries staat. Wat is het dan fijn om op Cebu aan te komen en te merken dat het buiten heel warm is, tijd om ons op te warmen door de zon.
Als we onze koffers hebben moeten we op zoek naar onze nieuw chauffeur.

De rit naar ons resort Bluewater Maribago Resort is nog langer dan verwacht. Zo kunnen we wel een stukje zien van dit eiland.
En dan kom je in het resort, wow wat een luxe, even iets anders dan we gewend waren.
Met een golfkarretje worden wij en onze koffers naar de kamer gebracht. Ik laat me heerlijk verwennen dat de bellboy de koffer naar boven draagt.
Ach voor een dagje is het wel super leuk om mee te maken.
We kijken onze ogen uit als we in onze kamer komen. Wat een balzaal is de badkamer.

Bluewater Maribago Beach Resort – Cebu
Schelp bij Bluewater Maribago Beach Resort – Cebu
Bluewater Maribago Beach Resort – Cebu
Bluewater Maribago Beach Resort – Cebu

’s Avonds gaan we met een taxi naar de pier zodat we zicht hebben op het eiland Cebu en krijgen bij Lantaw floating native restaurant de mooiste zonsondergang van de hele vakantie. Wat is het ’s avonds druk op straat met mensen, tricycles, en andere voertuigen. We zien allerlei streetfood kraampjes.

Hier gaan we eten bij Lantaw floating native restaurant – Cebu
Lantaw floating native restaurant – Cebu
Prachtige zonsondergang op Cebu
Zonsondergang op Cebu bij Lantaw Restaurant

Maandag 16 maart

Nog één keertje wil ik de zon op zie gaan en sta om half 6 op. Eigenlijk is het al een beetje licht. Snel kleren aan en naar buiten. Wat is het mooi buiten, en vredig rustig.

Ochtend bij Bluewater Maribago Beach Resort
Cebu – Bluewater Maribago Beach Resort
Cebu zeester

Na het ontbijt besluiten we een stuk richting de pier te lopen. Het is nu niet druk wel warm. Bij Anita Bake shop haalt Selma nog koekjes.

Cebu

Chauffeurs zijn hier altijd netjes op tijd. Om 13.00 uur ophalen door je chauffeur betekend dat je ruim van te voren al in de taxi zit. Om 13.15 uur staan we al bij de airport.
De controles verlopen soepel en dan begint het lange wachten. In de lounge kunnen we eten en relaxen, wat gaat de tijd verrassend snel voorbij.

In het vliegtuig zitten we achter elkaar. Op de eerste vlucht zit er nog niemand naast mij. Zodra we op hoogte zitten komt Selma gezellig naast mij zitten, mogelijk vanaf het tweede gedeelte zitten wij gescheiden.

In Clark hoopten wij even de benen te strekken buiten het vliegtuig. Dat mocht dus niet. Het vliegtuig werd schoongemaakt. Bijzonder en eigenlijk ook logisch om te zien dat alle bagage in de bagagebakken gecontroleerd wordt of ze van de persoon is die aanwezig is, anders word het uit het vliegtuig gehaald.
Bij het binnenkomen van de nieuwe passagiers kijk ik wie ik wel of niet naast mij zou wil hebben, tja mijn buurman stoel raakt behoorlijk  gevuld. Als mijn buurman gaat slapen wordt het een hele uitdaging om over hem heen te springen, wat gaat lukken hoor.

Na de eerste maaltijd ga ik een poging doen om te slapen wat gelukkig goed lukt.
We hebben het idee dat de hele vliegreis in het teken staat van eten….

Op Dubai mogen we gebruik maken van de lounge. Wat groot en veel mogelijkheden om te eten. Op een gegeven moment word ik opeens zo moe en kan je gebruik maken van de stilte ruimte. Er zijn nog een paar plaatsen vrij. Zodra ik goed lig val ik in slaap, wat fijn zeg.
De 7 uur overstap tijd gaat hier ook snel..
Op de vlucht van Dubai naar Amsterdam lukt het opnieuw om te slapen. Regelmatig loop ik een rondje richting de lounge die in het vliegtuig zit, voor een klein praatje, een sapje of iets lekkers te snoepen.
Wat ben ik blij dat we terug zijn op Schiphol na al die uren reizen, wat achteraf gezien reuze mee viel.

Zodra we de bagage hebben, hopen we Robert te zien…
Oeps kleine communicatie fout..
Na een half uur wachten stappen we in een bijna lege trein naar Zwolle.
Hier worden we door Robert opgewacht. Ilse brengt mij naar huis en nu bekijken in welke wereld we thuis zijn gekomen.

Wat hebben wij een bijzondere reis mogen maken.
Mooie ontmoetingen. Een stukje van het groene land mogen ontdekken. Het lekkere eten. De warmte die voor mijn lijf zo goed is.

Dank je wel Selma dat ik met je mee mocht 😊

Dit bericht is geplaatst in 2020-3 Filipijnen. Bookmark de permalink.