Tortuguero

Vanuit San Jose gaan we richting de oostkust. Bagage  gaat boven op de bus, wel fijn hoor dat we sterke mannen en vrouwen hebben die de chauffeur hierbij willen helpen.

We komen door een prachtig natuurgebied, en zien mooi gekleurde vogels. We zitten aan het eind van de droge periode en de rivieren in Tortuguero staan heel erg laag. Hierdoor kunnen we niet vanaf La Pavona de rivier op en mogen we nog even iets langer door hobbelen over de onverharde wegen met al zijn kuilen, langs de vele bananenplantages. Dan mogen we de boot op en varen we door dichtbegroeide riviertjes en kanalen het oerwoud in. Veel vogels zien we nu niet wel de ijsvogel, zoals we die kennen in Nederland, maar dan een stuk groter. Ons hotel Rana Roja (Rode kikker) ligt in de jungle op een paar bootminuten van het dorp. Overal bordjes met de waarschuwing voor kaaimannen, niet zwemmen dus! De huisjes staan op vlonders boven een soort van moerasgebied waar het als het donker is een enorme herrie is van padden, kikkers, krekels en allerlei andere dieren. Doordat de ramen van gaas zijn in plaats van glas kunnen we binnen in onze lodge blijven genieten van de geluiden. ’s Morgens beginnen de brulapen rond half 5 met hun ochtend ritueel: brullen!

Om 6 uur varen we met een gids een paar uur door de kanalen en waterlopen van Parque Nacional Tortuguero. Dit 190 km2 grote nationale park werd vooral opgericht om de zeeschildpadden te beschermen. Wij hebben tijdens onze tocht geen schildpad gezien wel verschillende soorten ijsvogels, reigers, watervogels, brulapen en slingerapen.

Na onze ochtend excursie, staat er een heerlijk ontbijtbuffet voor ons klaar en gaan we in het park op zoek naar dieren. En ja hoor we vinden een kaaiman in één van de watergangen in het park. Eerst zijn alleen zijn ogen en neus zichtbaar. Gaan we even later met een groepsgenoot kijken ligt ie op het land en mogen we hem heel lang bewonderen.

In de middag gaan we met de boottaxi naar het dorp. We hebben de zelfde bootsman als vanmorgen met de bootexursie. Hij geeft een toegift en kan ons nog verschillende dieren laten zien. We maken een wandeling door het dorp (één straat) en gaan richting het strand. In het oerwoud zien we verschillende apen, die ons met takjes en bladeren bekogelen. De zee heeft een sterke onderstroming, en er zitten haaien. Nee we gaan hier niet zwemmen.

Midden in de nacht worden we wakker door het kabaal van de stortregen die uren zal duren. Het waterpeil is in de watergangen bij ons hotel met zeker 30 cm gestegen.

We kunnen onze bagage droog op de boot krijgen. Al gauw begint het te regenen en moet een deel van de plastic zijwand onze bagage beschermen tegen al de regen. Een pittig klusje voor onze chauffeur om de bagage zo droog mogelijk op de bus te krijgen.

 

We mogen weer opnieuw ruim een uur hobbelen en stoppen bij een kleine bakkerij. Niet te zien dat het een bakkerij is, denk dat ze de dag van hun leven hebben met de omzet die ze door ons bezoek gehaald hebben. Ook mogen we bij Del Monte een kijkje nemen hoe de bananen gewassen en verpakt worden als ze uit de plantage komen.

Dit bericht is geplaatst in 2017-2 Costa Rica. Bookmark de permalink.