G. Op zoek naar het klooster

3 mei, 25°C
Agiasos

Voor het eerst dat het geheel bewolkt is, de temperatuur is nog steeds fijn.
We zitten voor 8 uur bij het ontbijt, wat geen enkel probleem is. Zo wordt het toch mogelijk om redelijk op tijd richting Olympic peak te gaan.
We kunnen het niet laten om in het gebied van de roodkopklauwier even te stoppen, maar helaas, voor ons niet zichtbaar.
Bij een vennetje zien we een blauwe reiger. Als wij opgemerkt worden vliegt er met de blauwe reiger ook een purperreiger weg, deze ging helemaal op in zijn omgeving. Toevallig wel vastgelegd samen met de blauwe reiger.

Flamingo
Ortolaan
Paapje
Blauwe reiger en purper reiger

Het landschap is weer anders. Zo’n klein eiland en toch zoveel verschillen. Voor de dorpskern van Agiasos parkeren we de auto. Het dorp ligt tegen de berg, en vast met hele smalle straatjes. Als het niet nodig is gaan we liever lopend door het dorp. Een goede keus, het wandelpad begint naast de auto.
Twee stappen verder zijn ze druk bezig om het wandelpad te vernieuwen en een muurtje er naast aan het bouwen. Stenen worden netjes voor ons neergelegd dat we toch langs de werkzaamheden kunnen.
En dan staan we in het bos. Een heel orkest aan vogelgeluiden. Zien is lastiger met bomen die al volop in het blad zitten. Ondertussen stijgt het pad heel steil. Als de vogelgeluiden afnemen vinden wij het mooi geweest om nog verder de berg op te gaan.

Agiasos
Het begin van het wandelpad
Groot onderhoud
Grote Lijster

Terug komen we in het dorp waar we hartelijk welkom geheten worden bij een klein kerkje. Zowel van buiten als binnen ziet het er heel mooi uit. Een trotste man probeert met handen en voeten duidelijk te maken dat in 2018 hij een Maria verschijning had. Hij straalde helemaal toen hij het vertelde…

Agiasos
Agiasos
Agiasos
Agiasos
Agiasos
Agiasos
Agriasos
Agiasos, als je deur maar op slot zit…
Agiasos

We willen koffie drinken op een terras. Je moet eerst ergens een biezen matje ophalen om je stoel compleet te maken. Bij de vraag of we Griekse koffie willen, hoor ik de waarschuwing van Ilse; Griekse koffie is een klein kopje koffieprut met water. Tja het alternatief is oploskoffie, waar we een hele sloot van krijgen. We zitten goed en vermaken ons prima om naar de plaatselijke bevolking te kijken.

Agiasos

Klooster, 25°C
Tijd om richting ons dorp te gaan.
Nog een keer langs de roodkopklauwier en ja hoor nu zien we ze weer, ietsje dichterbij. Hans wilde verschillende mussen zien.. ik kijk met hem mee. En gevonden een mooie baardgrasmus met een dikke rups in zijn bek.

Baardgrasmus, meer een bewijsfoto dan een mooie foto

Ondertussen begint Hans lichtelijk jaloers te worden. Ook deze heeft hij niet gezien. Omdat we in de buurt zijn gaan we het klooster opzoeken. De weg wordt als maar slechter, gelukkig zijn we ondertussen wat gewend. Volgens mijn tomtom zijn we er… we zien een paar afgebroken pilaren.. zal dit het zijn? Opeens vind tomtom nog een locatie van het klooster iets verderop. Dat iets dat blijft maar duren, wij treffen niks aan. En de weg van tomtom is er ook niet meer. Op ons gevoel gaan we verder en komen op een t-splitsing waar een begin van een hele nieuwe weg ligt. Via een grote omweg komen we na uren dwalen in ons dorp terug.

De rivier verveelt nooit, 25°C
Een laatste keer langs de rivier wordt beloond met een prachtige show van de bijeneters. Ze scheren vlak langs onze auto heen, wat een kleurrijke vogel.

Bijeneter
Bijeneter
Juveniele gele kwikstaart
Groenling
Groenling

Ook bij de laatste maaltijd mag een Griekse salade niet ontbreken, hier zijn ze goed in. Allervriendelijkst worden we uitgezwaaid door het personeel, morgenvroeg zullen ze niet aanwezig zijn bij het ontbijt.

4 mei, 23°C
Mytilini vliegveld
De laatste ochtend begint al aangenaam warm.
Veel te vroeg zijn we er helemaal klaar voor om te vertrekken. Ja dan is er zelfs tijd om langs de rivier een rondje te maken. We worden begroet door heel veel bijeneters, een mooie afsluiter van onze vakantie op Lesbos.
Op het vliegveld moeten we zelfs nog wachten voor de balie open gaat om onze boardingpass te krijgen. We moeten onze koffer afgeven voor in het ruim. Hier geloof ik wel dat de koffer aan boord komt met de 6 vliegentuigen die vandaag vertrekken. Straks op Schiphol moeten we zien hoe lang het duurt voor we ons koffertje terug zien…. Iedereen is ruim een half uur voor vertrek in het vliegtuig, en kunnen we veel eerder vertrekken, dat is fijn.

Lesbos vanuit de lucht
Ja daar waren wij
Dag Lesbos

Nederland, 21°C
Te vroeg vertrekken wil niet zeggen dat je ook vroeger aankomt in Nederland. We landen wel eerder maar er is geen plek voor ons bij de gate. We parkeren op een wachtplaats. Onze jonge dame met bijzonder veel kennis over vliegtuigen zit ook weer in het vliegtuig en mocht met de piloot praten. Nu worden we allemaal zeer uitvoerig telkens bijgepraat door de bemanning. Klinkt dan toch iets minder betweterig dan dat een tiener haar info deelt.
Dit is waarom ik alleen handbagage mee wil. Het eindeloos wachten op een klein koffertje van nog geen 7 kilo.. Volgende keer voet bij stuk houden als je een van de eerste aanwezig bent dat je dan echt je handbagage als handbagage mee wilt nemen… Anderhalf uur later kunnen we eindelijk het vliegveld verlaten.
We zien naar van der Valk overal file. We besluiten eerst bij v.d Valk te eten om zo de file te ontlopen. Goed plan, en zo rijden we later op een rustige snelweg naar huis. Wat is in een week tijd alles groen geworden. De lente is toch ook in Nederland begonnen.
Veilig komen we thuis. Terugkijkend op een week, een week? het lijkt veel langer, van warmte en vogels. Hans zijn hoofd is door al het vogelen weer leeg. Hopelijk komt zijn energie ook snel terug.

Schiphol vanuit de lucht
Nog een paar bollenvelden
Geplaatst in 2023-4 Lesbos vogelreis, G. Op zoek naar het klooster | Een reactie plaatsen

F. Van alles wat

2 mei, 23°C
Langs de rivier

Na een slechte nacht heeft Hans tijd nodig om op te starten.
Heel vroeg op pad om te vogelen is mislukt, wat willen we dan gaan doen? Hans wil bij de rivier kijken of de bijeneters er zijn om ze nog mooier te fotograferen.

Kleine zilverreiger
Zwartkopgors
Balkankwikstaart
Grauwe gors

De wilde bloemen heb ik nog te weinig vast gelegd. Het is een drukte aan fotografen, maar vogels een heel stuk minder dan de vorige keer. We wandelen door de wetlands, het blijft een prachtig gebied, ook al zijn er bijna geen vogels. Bij de kikkerpoel zien we nu naast de grote kikkervisjes de kikker. Nou Ilse die vind jij echt niet leuk, deze kikkervisjes gaan zeker 20 cm groot worden. Een voordeel een slang die we zagen zwemmen vind de kikkervisjes vast lekker, niet alle duizend kikkervisjes zullen uitgroeien tot een kikker.

Via de doorwaadbare plek in de rivier komen we aan de overkant. Helaas staat het riet te hoog om zicht te hebben op het water. Terug in het dorp, gaan we op zoek naar een koffietentje. Parkeren is wel een dingetje. Overal staan verbodsborden om te parkeren. De locals trekken zich niets van deze borden aan. Je kunt zelfs dubbel parkeren, wij zijn te braaf en zoeken verder. Onder het genot van een sterke bak koffie voor Hans en een slappe bak voor mij (denk dat de bonen op waren, gaan we bedenken wat we de rest van de middag gaan doen.

Rond het versteende woud, 23°C
We gaan naar het stenen woud om te kijken of de wielewaal thuis is.
Op veel plekken zijn ze de doorgaande weg aan het vernieuwen tot die extra brede weg. Om twee stukken aan elkaar te verbinden slopen ze een stuk oude weg en moet je geluk hebben wanneer de werkmannen je er langs laten. Gelukkig ging de shovel het zand/grind voor ons plat walsen, en mochten wij weer verder rijden.. Bijzonder..
In het stenen woud mogen we nog 3 kwartier rond lopen voor ze gaan sluiten. Wij hadden meer oog voor de vogels dan de versteende boomstronken. We werden zelfs terug gevloten door de portier, denk dat hij wel klaar was met zijn dag. Niet erg om terug te gaan, het zou een aardige klim naar beneden en dus ook naar boven worden als we alles wilden zien.

Het versteende woud
Het versteende woud
Het versteende woud
Het versteende woud
Het versteende woud
Het versteende woud
Het versteende woud
Tapuit
Grauwe klauwier
Grauwe klauwier

De lange toegangsweg zat op de wielewalen na weer vol met allerlei vogels, en zelfs een paar nieuwe soorten. We gaan de gok niet nemen om mogelijk heel lang te moeten wachten bij de wegwerkzaamheden. Er is nog een weg die voor ons nieuw is. Een prachtige route waar we de wielewaal zien vliegen brengt ons terug naar ons vakantiehuisje.

Kneu
Parelhoen
Parelhoen

Geplaatst in 2023-4 Lesbos vogelreis, F. Van alles wat | Een reactie plaatsen

E. Het Noorden van Lesbos

1 mei 21 °C
Petra

1 mei de trouwdag van Ilse en Jos. Een paar jaar geleden waren zij in corona tijd hier op Lesbos in Molyvos. Het lijkt me een mooi plan om de noordzijde van het eiland te ontdekken. De weg slingert over de berg, door een mooi bos. Bij de afdaling zien we in de verte bovenop een monoliet de Panagia Glykofilous kerk uit 1742.

Zicht op Petra
Petra

Om in de buurt van de kerk te komen, rijden we een extra rondje. We zijn nu gewend om door oude dorpskernen te rijden, we wagen het erop. Strak langs een muur parkeren we de auto en nu hopen dat de auto onbeschadigd blijft. Via een lange trap, in de rotsen uitgehouwen, komen we bij de dertig meter hoger gelegen kerk. Een indrukwekkend uitzicht. We kunnen een klein beetje zien hoe mooi de kerk van binnen eruit ziet, het staat grotendeels in de steigers om gerenoveerd te worden. In een struik bij de kerk vind ik een nog een mooie ….mus, helaas heeft Hans deze niet gezien. Op zoek naar onze auto komen we langs de Agios Nikolaos kerk uit 1600 met muurschilderingen. Van oorsprong zullen de schilderingen tot het plafond zijn geweest, helaas hele delen muur zijn afgebrokkeld. Kruipdoor, sluipdoor vinden we de auto en met de auto de route het dorp uit.

Petra
Panagia Glykofilous – Petra
Panagia Glykofilous – Petra
Panagia Glykofilous – Petra
Panagia Glykofilous – Petra
Het uitzicht bij de Panagia Glykofilous – Petra
Geen mooie foto maar wel een baardgrasmus

Op zoek naar onze auto komen we langs de Agios Nikolaos kerk uit 1600 met muurschilderingen. Van oorsprong zullen de schilderingen tot het plafond zijn geweest, helaas hele delen muur zijn afgebrokkeld. Kruipdoor, sluipdoor vinden we de auto en met de auto de route het dorp uit.

Agios Nikolaos – Petra
Agios Nikolaos – Petra

Molyvos, 22°C
Langs de kust rijden we richting Molyvos. Op diverse parkeerplaatsen stoppen we om op zoek te gaan naar de verschillende soorten mussen die hier kunnen zitten. We horen een boel gekwetter, jammer geen vogel te zien.

In de verte zien we Molyvos liggen
Vanuit de Blue Fox kijken we over de kust

Molyvos zien we prachtig tegen de berg liggen. Hoog boven het dorp torent een groot middeleeuws kasteel uit. Voor het dorp parkeren we de auto. Het gaat mogelijk druk worden, er staat een verkeersregelaar om iedereen er op te wijzen om vooral niet het dorp in te rijden. Gelijk zien we de traditioneel gebouwde huizen. De keienstraatjes die omhoog en omlaag lopen. De staatjes met kleine winkeltjes. We kunnen bij de Blue Fox aan de rand van het terras zitten, met uitzicht over de kust. Precies goed getimed, Wij genieten van koffie en taart en het hele restaurant stroomt vol. Op 1 mei gaan families samen uit eten.

Molyvos
Molyvos
Molyvos
Molyvos
Molyvos
Molyvos
Molyvos
Molyvos
Molyvos

Waar het asfalt eindigt, 22°C
Een klein stukje terug bij Molyvos is een waterreservoir, waar veel vogels kunnen zitten. Het is vooral veel plastic waar het water in opgevangen kan worden, weinig water en nul komma nul vogels.
We willen als laatste een stukje langs de kust rijden. Voor we het weten houdt het asfalt op en zien we diepe geulen. Tja we hebben geen 4×4, gaat dit lukken met onze auto die al moeite heeft om elke heuvel op te komen? Hans motiveert me om een paar bochten de berg op te rijden of het daarna beter gaat worden. Oké we gaan het proberen. Vol gas, hier en daar slippend over de losse stenen gaat het nog lukken ook. De uitzichten zijn prachtig en we zien Turkije liggen. Regelmatig moet ik mijn stuurvrouwkunsten inzetten, en elke keer komen we de berg weer op. En dan rijden we opeens langs de kust en zien we een restaurant in de middle of nowhere, zo prachtig en het hele terras zit vol met eilandbewoners. Die moeten ook allemaal over deze weg zijn gekomen… Bij de eerste gelegenheid om af te slaan naar een iets betere weg, hoef ik geen seconde na te denken of we dat wel of niet moeten doen. De bochten zijn allemaal opgevuld met beton, hierdoor houden we meer grip. Opgelucht haal ik diep adem als we op de doorgaande geasfalteerde weg komen. Genietend van het mooie afwisselende eiland rijden we terug naar ons huisje.

Het noorden van Lesbos
Zicht op Turkije
Al slingerend door de heuvels
Geplaatst in 2023-4 Lesbos vogelreis, E. Het noorden van Lesbos | Een reactie plaatsen