Ons Bakbeest

1 mei 21 °C
Petra
1 mei de trouwdag van Ilse en Jos. Een paar jaar geleden waren zij in corona tijd hier op Lesbos in Molyvos. Het lijkt me een mooi plan om de noordzijde van het eiland te ontdekken. De weg slingert over de berg, door een mooi bos. Bij de afdaling zien we in de verte bovenop een monoliet de Panagia Glykofilous kerk uit 1742.

Om in de buurt van de kerk te komen, rijden we een extra rondje. We zijn nu gewend om door oude dorpskernen te rijden, we wagen het erop. Strak langs een muur parkeren we de auto en nu hopen dat de auto onbeschadigd blijft. Via een lange trap, in de rotsen uitgehouwen, komen we bij de dertig meter hoger gelegen kerk. Een indrukwekkend uitzicht. We kunnen een klein beetje zien hoe mooi de kerk van binnen eruit ziet, het staat grotendeels in de steigers om gerenoveerd te worden. In een struik bij de kerk vind ik een nog een mooie ….mus, helaas heeft Hans deze niet gezien. Op zoek naar onze auto komen we langs de Agios Nikolaos kerk uit 1600 met muurschilderingen. Van oorsprong zullen de schilderingen tot het plafond zijn geweest, helaas hele delen muur zijn afgebrokkeld. Kruipdoor, sluipdoor vinden we de auto en met de auto de route het dorp uit.

Op zoek naar onze auto komen we langs de Agios Nikolaos kerk uit 1600 met muurschilderingen. Van oorsprong zullen de schilderingen tot het plafond zijn geweest, helaas hele delen muur zijn afgebrokkeld. Kruipdoor, sluipdoor vinden we de auto en met de auto de route het dorp uit.

Molyvos, 22°C
Langs de kust rijden we richting Molyvos. Op diverse parkeerplaatsen stoppen we om op zoek te gaan naar de verschillende soorten mussen die hier kunnen zitten. We horen een boel gekwetter, jammer geen vogel te zien.

Molyvos zien we prachtig tegen de berg liggen. Hoog boven het dorp torent een groot middeleeuws kasteel uit. Voor het dorp parkeren we de auto. Het gaat mogelijk druk worden, er staat een verkeersregelaar om iedereen er op te wijzen om vooral niet het dorp in te rijden. Gelijk zien we de traditioneel gebouwde huizen. De keienstraatjes die omhoog en omlaag lopen. De staatjes met kleine winkeltjes. We kunnen bij de Blue Fox aan de rand van het terras zitten, met uitzicht over de kust. Precies goed getimed, Wij genieten van koffie en taart en het hele restaurant stroomt vol. Op 1 mei gaan families samen uit eten.

Waar het asfalt eindigt, 22°C
Een klein stukje terug bij Molyvos is een waterreservoir, waar veel vogels kunnen zitten. Het is vooral veel plastic waar het water in opgevangen kan worden, weinig water en nul komma nul vogels.
We willen als laatste een stukje langs de kust rijden. Voor we het weten houdt het asfalt op en zien we diepe geulen. Tja we hebben geen 4×4, gaat dit lukken met onze auto die al moeite heeft om elke heuvel op te komen? Hans motiveert me om een paar bochten de berg op te rijden of het daarna beter gaat worden. Oké we gaan het proberen. Vol gas, hier en daar slippend over de losse stenen gaat het nog lukken ook. De uitzichten zijn prachtig en we zien Turkije liggen. Regelmatig moet ik mijn stuurvrouwkunsten inzetten, en elke keer komen we de berg weer op. En dan rijden we opeens langs de kust en zien we een restaurant in de middle of nowhere, zo prachtig en het hele terras zit vol met eilandbewoners. Die moeten ook allemaal over deze weg zijn gekomen… Bij de eerste gelegenheid om af te slaan naar een iets betere weg, hoef ik geen seconde na te denken of we dat wel of niet moeten doen. De bochten zijn allemaal opgevuld met beton, hierdoor houden we meer grip. Opgelucht haal ik diep adem als we op de doorgaande geasfalteerde weg komen. Genietend van het mooie afwisselende eiland rijden we terug naar ons huisje.