2022-4-b. Yosemite

23 juli Chinese Camp 36°
Nu gaat het echt grote avontuur beginnen. Na een berichtje vanuit NL dat er opnieuw een bosbrand bij Yosemite is, besluiten we een andere route te nemen, zodat we niet in de buurt van de bosbranden komen. Als we eenmaal San Francisco uit zijn veranderd het landschap in een dor, bruin glooiend landschap. Daarna lijkt het landschap groener in de fruitstreek. Wij geloven niet dat het hier meer regent maar door besproeiing dat het rond de fruitgaarden zo groen is. We picknicken bij een oude goudmijn in Groveland.

Groveland
Groveland
Chines Camp

El Portal – Cedar Lodge 35°
We zien wolken maar geen regenwolken, zullen dit rookwolken zijn van de bosbranden bij Yosemite? We moeten regelmatig aan de kant voor langs scheurende politie en brandweer auto’s. En dan kom je in een file terecht in de buurt van Yosemite park. Is dit vanwege de brand of… Na uren geduldig stapje voor stapje komen we bij de controle van onze permit….Ze hebben momenteel wel iets anders te doen dan controleren of je echt je permit hebt en we kunnen gewoon door. We komen in een spooky wereld van rook die tussen de bomen hangt en de zon die er door heen probeert te prikken. Het lijkt wel alsof je door een filter zit te kijken…maar dit is echt… alles is geel/oranje zo bizar. De zon is een rode bal hoog in de lucht, nee het is nog lang geen zonsondergang. Ook dwarrelt er overal as. Als we onze bagage gedropt hebben bij onze lodge gaan we terug naar El Portal om te eten. We hebben zicht op een hummingbird feeder. Mijn ogen zijn al te moe om goed waar te nemen wat voor soort dit zou kunnen zijn, morgen maar even terug komen om dit beter te bekijken. Tegen de tijd dat de zon echt ondergaat, wordt het helderder in de lucht…zouden ze het vuur onder controle hebben?

Mysterieuze sfeer door alle rook

24 juli Yosemite Valley – El Capitan 31°
Vanmorgen is het windstil en hebben we helder zicht op de omgeving. Hoog in de lucht zie je wel rookwolken, maar die filteren het licht niet. Je ziet nu de echte kleuren van het bos. We gaan richting Yosemite Valley. We zien zoveel meer dan gisteren. Hoge rotsen, de rivier naast de weg, met alle grote rotsen erin, daar hebben we gisteren totaal niets van kunnen zien. El Capitan gaan we van alle kanten bewonderen. Joran helemaal blij. Je weet als Joran zijn zinnen ergens op gezet heeft dan is hij wel een tijdje bezig. Wij kunnen ondertussen de hele omgeving verkennen.

El Capitan

Yosemite Valley – Lower Yosemite Fall 28°
Vanaf Yosemite Valley Visitor Center wandelen we de Cook’s Meadow Loop. We kunnen Half Dome zien, in onze herinnering zag die er toch iets anders uit… Ik weet het, rotsen veranderen niet van vorm… Later maar de plaatjes terug kijken hoe we die toen gezien hebben. We combineren deze wandeling met de wandeling naar Lower Yosemite Fall. Je loopt tussen de meest prachtige grote bomen door naar de waterval die nu nog maar een klein straaltje is, het blijft mooi. Moe, hongerig van de warmte gaan we naar het café voor een lunch en zorgen dat we gelijk eten voor vanavond en morgenochtend hebben. Kunnen we de rest van de middag rustig aan doen bij de lodge. En dan komt er iets wind en trekt de lucht helemaal dicht door rook. We maken het rondje af door Yosemite Valley en beseffen dat we heel veel geluk hebben gehad hoe mooi helder we onze ochtend hebben gehad.

Cook’s Meadow Loop met zicht op Half Dome
Eikelspecht
Stellers gaai
Lower Yosemite Fall
Bruine gaai
Glanstroepiaal

25 juli Yosemite Valley – Tunnel View 24°
Om 8 uur vertrekken we naar Tunnel View. We zien aan de zon dat er veel rook in de lucht zit. Zal het zicht beter zijn dan gisterenavond toen ik met Joran tijdens zonsondergang hier naartoe ben geweest? We konden door de rook nog net de contouren van Half Dome zien. Hoe verder we het park in rijden hoe slechter het zicht word. Nee helaas we zien bar weinig….. Foto 3en 4 zijn van gisteren, foto 5 is van deze ochtend.

Zicht vorige avond Tunnel View
Zicht nu nog slechter Tunnel View
Tunnel View

Yosemite Valley 30°
Joran wil kijken of hij El Capitan weerspiegeld in de rivier kan zien. Er staat te weinig water in de rivier dat het minder mooi is, dan wat Joran in zijn hoofd heeft.

El Capitan

Tuolumne Grove Trail 22°
Bij Tuolomne Grove gaan we een wandeling maken naar reuzensequoia’s. Het is al warm en gaan behoorlijk steil de heuvel af, dit moeten we straks ook weer naar boven lopen. Wat voelen we ons klein tussen al die grote bomen. Hier zijn ooit bosbranden geweest. Zwart geblakerde bomen. Bomen die langer geleden door brand zijn aangetast zie je van bast ‘vervellen’ en weer gewoon verder leven. De bast is zeker 10 cm dik. Bij een omgevallen sequoia kan Joran kruipend door de boom heen. Na 5 km zijn we terug bij de auto en het was zeker de moeite waard.

Tuolumne Grove Trail
Tuolumne Grove Trail
Tuolumne Grove Trail
Tuolumne Grove Trail
Tuolumne Grove Trail
Tuolumne Grove Trail
Tuolumne Grove Trail
Tuolumne Grove Trail
Tuolumne Grove Trail
Tuolumne Grove Trail
Tuolumne Grove Trail
Tuolumne Grove Trail
Tuolumne Grove Trail
Tuolumne Grove Trail
Tuolumne Grove Trail

Tuolumne County 20°
Ze zijn in het heel Yosemite druk bezig met reparatie aan het wegdek. Man o man wat hebben we een portie geduld nodig om het laatste stukje door het park te mogen rijden. Bij Olmsted point zouden we uitzicht hebben op de achterkant van Half Dome… dus niet.. teveel rook… Het punt zelf is wel mooi met de granietmassa’s.

Toulumne County
Toulumne County
Toulumne County
Toulumne County
Toulumne County
Toulumne County
Toulumne County
Toulumne County

Tioga Pass 17°
Wat gaaf er is toch nog een wereld zonder grijsfilter als we over de Tioga Pass rijden….

Tioga Pass
Tioga Pass
Tioga Pass
Tioga Pass
Geplaatst in 2022-4 West-Amerika, 2022-4-b Yosemite | Een reactie plaatsen

2022-4-d. Lassen Volcanic National Park

28 juli Lassen Volcanic NP 33° C

Wat fijn dat het ‘s nachts afkoelt. De dikke deken is hier echt nodig. En we dachten nog die zijn gek. Het bleef tot ‘s avonds laat bloedje heet op de kamer. We hebben brood wat de mannen niet weg krijgen. Haha het ontbijt verloopt zo wel heel rustig…. Als ik er een tosti van maak met spek, kaas en eieren gaat het beter. Voor mij een dag waar ik naar uit kijk. Een park geheel gevormd door vulkanische activiteit. Om de mannen een idee te geven hoe het park eruit ziet maken we een korte wandeling bij Sulphur Works, vanaf de weg zien we pruttelende modder, allerlei kleuren op de aarde. In de Bumpass Hell lopen we eerst een heel stuk door het bos bergopwaarts. En dan hebben we zicht op een felblauw water met de plankieren. Eerst een steil pad naar beneden. Ik laat Hans voor gaan we zien elkaar beneden wel weer. Beneden bij de splitsing wacht ik op de jongens zodat we de zelfde kant op lopen. We lopen tussen kokende meertjes, borrelende modderpoelen en gele en witte travertijn-terrassen. De zwavellucht is doordringend, ja ik kan het ook ruiken en stoomwolken omringen ons. Het hete, zure water heeft een temperatuur tussen de 52 en 91 graden Celsius. Maar waar is Hans? Nergens te bekennen.. Zou hij te ver doorgelopen zijn… We vragen aan mensen die van de andere kant aan komen lopen of ze Hans gezien hebben. Of ik van de beschrijving van Joran zo blij word… an old man…. Bereik van telefoon is ook 3x niks… Na lang wachten en toch ondertussen foto’s maken zien we hem oververhit staan. Wat blijkt; ik was met de jongens bij de eerste splitsing eerst naar links gelopen naar het uitzichtpunt. Hans zag ons daar staan en wilde daar ook naartoe. Hij had geen idee hoe hij daar moest komen. Hij liep een stukje terug de heuvel op en zag ons nog steeds staan, maar nee geen pad. Zo is hij ruim een halve km steil de berg op geklommen en gaan wachten….want er kwam geen pad naar het uitzicht punt. Het jonge stel die wij hadden gesproken, herkenden Hans van onze beschrijving en zo ging Hans opnieuw naar beneden waar wij braaf stonden te wachten….. Edgar moet Hans even een knuffel geven: “yes, verloren papa is weer terug”, Ondertussen is de temperatuur aardig gestegen als we terug lopen. We zijn moe maar oh wat was het mooi. De middag blijven we rond onze kamer. En een bakje noodles voor een keer gaat er goed in.

29 juli – Tule Lake National Wildlife Refuge 29° C

We zijn vroeg helemaal klaar om te vertrekken. Nog één keer navragen of onze koffer vannacht gekomen is… helaas… Door Lassen Volcanic Park gaan we naar het noorden. Waar we gisteren voor wegwerkzaamheden veel geduld moesten hebben kunnen we nu overal doorrijden. Net voor we het park verlaten stoppen we bij een meer. Hoe verder we naar het Noorden rijden hoe rustiger het op de weg wordt. Bij Tule Lake National Wildlife Refuge rijden we over een gravelweg langs het meer. Het meer is wel een heel stuk weggetrokken. De vele vogels zijn ook zo ver weg dat je ze niet kan onderscheiden. Het is nu al gaaf, een droog stukje wetlands. Wat zal het mooi zijn als het vol met water staat. Tegen lunch tijd komen we in Klamath Falls waar we bij Waffle Hut gaan eten. De rest van de dag horen we van de jongens hoe lekker ze de hartige wafel vonden.

Geplaatst in 2022-4 West-Amerika, 2022-4-d Lassen Volcanic National Park | Een reactie plaatsen

2022-4-a. Op naar Amerika – San Francisco

19 juli 2022 39°
De warmste dag van het jaar. Ilse brengt ons naar de trein. Alsof we het niet warm genoeg hebben zitten we opgepropt in de auto. Extra handbagage voor het geval er een koffer niet aan de andere kant van de Oceaan aankomt, tjonge zo lijkt het net of we gaan verhuizen…
We besluiten op tijd met de trein naar Hoofddorp te gaan. Bij van der Valk hebben ze airco op de kamer en dat is wel heel erg fijn. Het restaurant is helemaal vernieuwd. Het eten is nog steeds top. Zo binnen heb je geen idee hoe warm het buiten is. Lekker vroeg slapen, morgen moeten we vroeg opstaan om 5 uur.

Wachten op de trein in Zwolle
De nieuwe entree Van der Valk A4 Schiphol
Nog steeds Delfstblauwe gangen

20 juli 28°
Ik schrik met rot, we hebben ons verslapen het is 5 over zeven. Als mijn ogen echt scherp gesteld zijn, blijkt het 5 over half 2 te zijn. Door de schrik ben ik zo wakker dat de laatste uurtjes langzaam voorbij kruipen.
Kwart over 6 zijn we op Schiphol. Het is al behoorlijk druk. Toch zijn we overal snel doorheen en zitten we om half 8 aan ons ontbijt. Heerlijk bijkomen, want ja je weet niet hoe druk, druk zal zijn en nu wachten tot we aan boord mogen.
We vertrekken bijna een half uur later dan gepland. Voor je het weet zitten we al aan het diner.. Nou dan maar ook snel een uiltje knappen toch? Als we boven Canada vliegen bij Pond Inlet is het helder en zien we enorme gletsjers, zo prachtig.

Nu nog lekker rustig
Crater Lake

San Francisco 15°
Verrassend snel zijn we door de douane. De eerste koffers liggen op de band. Tja 2 van de 3 koffers hebben we. Ze beloven dat morgen de laatste koffer alsnog bij het hotel gebracht zal worden. Dan begint het zoekplaatje naar de huurauto. Een aardige man verteld hoe we met de airtrain naar de rental cars kunnen komen. Een mooi ritje van 5 minuten. We zien overal lange wachtrijen bij de verhuurmaatschappij, bij Hertz staat de kortste rij….
Man o man wat moeten we een geduld hebben om na 3 uur dat we uit het vliegtuig zijn gekomen onze auto uit de garage op te mogen halen. En wat voor auto zeg…niet normaal wat een slagschip. Op naar het hotel. Midden door een stad waar altijd file is. We horen en zien de rookpluimpjes omhoog gaan bij een ongeluk.
Ik moet ogen overal hebben, wat een chaos op de weg en toch komen we in 1 x aan bij ons hotel Caza bij Fisherman’s Warf. Het laatste stukje was net een achtbaan met al die steile straten, wel heel gaaf. Om 18 uur ploffen we neer op onze kamer.
We willen wat spullen uit de koffer pakken…nee he…is het niet onze koffer… We hebben echt tig x de hele band met koffers voorbij zien komen.. dus houden we 1 koffer over. Wat kan je blij zijn met zoveel handbagage, dat we allemaal 3 setjes kleding hebben.
Hans en Edgar vallen om. Joran wil nog heel graag terug lopen naar Lombard Street. Het is niet ver, maar oei die steile straten en het is voor ons gevoel al midden in de nacht… Om 20 uur zijn we terug op onze kamer.

Lombard Street

21 juli 16°
Tot half zes slapen voor een eerste nacht is erg goed. We starten langzaam op. Koffers worden opnieuw gesorteerd en ja je mist toch wel het nodige als er 2 koffers ontbreken.
Tegenover ons hotel bij Cafe Caza gaan we ons ontbijt scoren die we in het hotel opeten. Daarna gaan de jongens op pad met camera en drone.
Wij gaan terug naar het vliegveld om een koffer terug te brengen die niet van ons is en om nu de tweede ontbrekende koffer aan te melden. San Francisco buiten de spits rijdt toch een stuk prettiger. Een plekje vinden in de long parking gaat het niet worden, buiten zijn er nog genoeg plaatsen vrij. We genieten nu om met de air-train naar het vliegveld te gaan. Op het vliegveld zijn we zo klaar en ze gaan er echt vanuit dat de koffers vanavond in ons hotel staan. Toch eerst zien om dit te geloven.

Cafe de Casa
Met de Air-train naar het vliegveld

Ondertussen worden we overladen met foto’s en de eerste drone beelden van Lombard Street. Bijna tegelijk met de jongens zijn we terug op onze kamer. Wij deels blij dat we een koffer kwijt zijn, en de jongens blij dat ze samen een stukje van de stad verkend hebben. Nadat de mannen een powernap hebben gedaan, gaan we naar Palace of fine arts. Beetje jammer dat Joran zijn console vergeten is… tja morgen in de herkansing om drone te vliegen.
We zijn nu heel dicht bij het water waar we de Golden Gate Bridge kunnen zien. Geheel in stijl zitten de pijlers in de wolken.
Vlak bij het hotel gaan we een lekkere pizza eten. De ober is helemaal verbaasd als we nog een kleine pizza willen om te delen.
Hierna terug naar het hotel, de energie is op. Een mooie eerste dag.

Palace of fine Arts met de drone
Palace of fine Arts
Palace of the fine Arts
The Golden Gate Bridge in de wolken
Spreeuw
Jonge spreeuw
Spreeuw
Kwak

22 juli San Francisco – North Face 17°
Wat een herrie vannacht op straat. Onze straat is op donderdag nacht tussen 2 en 6 uur aan de beurt om schoongemaakt te worden… Zal je vast aan wennen als je hier woont.
We starten met een ontbijt die we bij elkaar gesprokkeld hebben in het winkeltje van het hotel. We hebben alle tijd, de winkels gaan pas om 10 uur open. We gaan op jacht naar jassen voor ons allemaal en een dunne fleece voor Joran. Het is hier best fris met de wind, en we zullen meer plekken tegen komen waar het koeler zal zijn.
Met de auto gaan we naar Union Square. We doen een rondje op zoek naar de harten die op elke hoek stonden, er staat er nu nog 1.
Bij de North Face winkel ontdekken we dat ze pas om 11 uur open gaan zoals zoveel winkels dankzij Covid. Ik heb alle tijd om een paar straten te bewonderen met alle grote gebouwen.
Wat fijn, North Face heeft voor ons allemaal de spullen die we nodig zijn. Tijd om op onze kamer te genieten van een kop koffie met een muffin.

Union Square

Golden Gate Bridge
De jongens gaan samen op pad om drone te vliegen bij Palace of the Arts, wij mogen een powernap doen.
We krijgen bericht dat de jongens naar de Golden Gate Bridge lopen, wij gaan met de auto die kant op. Wat een triest beeld als je de zwervers ziet. Ze zoeken de prullenbakken helemaal na of er nog iets eetbaars in zit.. Uit frustratie gooien ze het afval op straat, zodat de volgende zwerver het niet nog een keer hoeft te controleren (?!)
Wat hebben wij geluk, na dagen dat de brug in de mist/nevel zat, mogen wij de hele brug zonder bewolking zien. Van alle kanten kunnen wij de brug goed bewonderen. Joran wil nog graag foto’s maken bij Fort Point Rock. Tja hoe je daar precies moet komen weten we niet en er staat zoveel wind, hier wil je niet naar beneden lopen. En wat is het fijn om nu een jas aan te hebben…

Golden Gate Bridge
Golden Gate Bridge
Golden Gate Bridge

Pier 39 17°
Lopend kunnen Hans en ik naar Fisherman’s Warf, wij willen de zeeleeuwen ook wel zien. Ondertussen zoeken de jongens een restaurant uit waar we gaan eten. Wat was het smullen van de visgerechten… jammie… goed uitgezocht Edgar! Elke dag kunnen we een half uurtje langer opblijven, nu hopen dat we morgen ook een half uurtje langer slapen.

Fishermans Warf
Zicht op Alcatraz

23 juli
Om 7 uur ben ik zo nieuwsgierig dat ik naar de receptie loop. En ja hoor er is 1 koffer binnen gekomen. Hoe blij kan je zijn… nou echt heeeel erg blij. Zeker voor Joran en mij want onze schoudertassen voor de camera zit in deze koffer. Joran stuitert gelijk als hij wakker is en wil nog heel graag naar Lombart street om drone te vliegen. Hier komt hij een motorrijden en wielrenner tegen waar hij ook een filmpje voor maakt. Na een paar uur komt hij nog drukker terug dan dat hij weg ging, maar wat heeft hij het naar zijn zin gehad.. Ondertussen hebben wij een ontbijt en lunch bij elkaar gezocht.


Geplaatst in 2022-4 West-Amerika, 2022-4-a San Francisco | Een reactie plaatsen