Briksdalbreen

dag 27 maandag 21 juli

Aan het eind van de ochtend trok de nevel weg, tijd om de gletcher te bezoeken. Omdat het een hele klim naar boven is en Edgar licht benauwd was, zijn we met een karretje naar boven gegaan. Het laatste stuk over keien, heuveltjes moesten we zelf doen. Toen we boven bij de gletcher kwamen trok de hemel helemaal open en was het zelfs warm.  We hadden gehoopt onder de gletcher te kunnen lopen, dit viel een beetje tegen. De gletcher was dit jaar een heel stuk korter. Het laatste stuk van de gletcher was afgebrokkeld, ingestord. De bekende blauwe spleten waren niet van dichtbij te zien. Toch blijft het indrukwekkend. Lopend zijn we terug gegaan, dit was zeer goed te doen.

Het weer is zo mooi en helder dat we graag nog een stuk van de Jotunheimvegen willen rijden. Op weg 15 hebben we een pauze gehouden in Pollfoss. Een Nederlands echtpaar heeft hier sinds een halfjaar een hotel. Als de weg word afgesloten ivm sneeuwval, lawinegevaar kun je hier prima overnachten. De sneeuw ligt hier in de winter tot zo’n 4 a 5 meter hoog.
In Lom gestopt bij de staafkerk. Anita heeft hier de oudste bergschuur gevonden. Deze behoorde vroeger toe aan de priester van Lom. De huidige eigenaresse van de bergschuur vertelde dat afgelopen winter het niet zo koud was geweest, maar een paar dagen met min 30 graden. Lom is echt een vakantieplaats waar weinig regen valt en hier zijn de meeste huizen zwart.

En dan weg 55 de Jotumheimvegen! Wauw, met het mooiste weer dat je je kunt voorstellen. Het is niet in woorden uit te drukken wat je dan ziet. Bergen met nog heel veel sneeuw, overal stroompjes water, allerlei kleuren mossen, grassen etc. Hopelijk laten de foto’s een klein beetje zien wat we bedoelen.
Midden op het hoogste gedeelte stond het bekende monument: De vierkante steen waar Anita nog net rechtop in kan staan. Wij wilden hier wild kamperen. Uiteindelijk bleven we met 6 campers en 2 tenten overnachten