Ons Bakbeest

Woensdag:
Vandaag nemen we een packed breakfast. Het is nog erg donker als we naar onze gids lopen. Wij hebben geen zaklamp mee, geeft niets de mensen fietsen hier ook zonder licht of op een gemotoriseerde voertuig zonder licht. Het went snel.
De gids krijgt het grootste gedeelte van onze gekookte eieren, die hij weer uitdeelt aan zijn familie.
We gaan naar een natuurgebied op een uur rijden in de spits. Wat een drukte op straat nu al.
In het dorp waar de gids woont pikken we onze vogelgids op, hij weet waar de uilen zitten.
Bij de voederplaats wordt er water in de bakken gedaan en binnen no time komen uit alle hoeken de vogels te voorschijn. het is nog te donker om goede foto’s te maken.

We maken een rondje door het bos, helaas de uilen zijn niet thuis.
Langs mooie bomen, watertjes waar zelfs een krokodil in zit, we komen opnieuw bij de vogelplek uit. Het licht is nu al beter ook al schijnt de zon niet.

Op een andere plek vinden we de uilen, zien gave nightjars, nachtzwaluwen op de grond die je zonder gids niet zou zien

Wat een drukte op de terug weg. Scholen gaan uit en zoveel verkeer niet normaal.
Durf geen foto’s te maken van al die mensen. Het is armoedig, oud, veel kapotte auto’s mensen die in hele kleine hutjes met golfplaten leven, schattige kinderen die naar ons zwaaien, een totaal andere wereld dan dat wij ooit gezien hebben.
Tegen de tijd dat we bij ons resort aankomen, is het tijd voor de lunch, siësta en internettijd.
Als we bij het strand willen eten blijkt het heel rustig te zijn,omdat de zon niet schijnt? of omdat het geen weekend is?. Toch is het nog heerlijk om buiten te zitten. Het voorafje is uitverkocht en ook het ijs is op. Helaas…..

Donderdag:
Vandaag opnieuw een tour gedaan met dezelfde gids.
Het wandelen door het bos vonden de jongens leuk.
Allemaal nieuwe vogels gezien
Bij het uitrusten op een bankje zakten we met z’n allen door de steunpaaltjes. Meer schrik dan pijn. Wel hilarisch.

Daarna een korte stop die iets groter uitpakte.
We stapten hier in 2 kano’s waar we een heel stuk relaxt over het water hebben gevaren, zo heerlijk wel behoorlijk warm. Terug bij de lodge werd Hans niet lekker, hij werd spierwit en kon het eten niet ruiken.
Hij mocht ergens anders gaan liggen om bij te komen. Ondertussen hebben wij gesmuld van het lekker eten. Ik heb nog nooit zulke lekkere gebakken makreel gegeten met zelfgemaakte patat en een bonenprut. Na een hele tijd aan de vrouwen gevraagd waar mijn man was. Wat een schik hadden ze, nee ze hadden hem niet ontvoerd hoor. Het middagdutje heeft Hans goed gedaan.

Eigenlijk was de tour nog niet afgelopen, we zijn rechtstreeks terug gegaan naar het hotel.
Wel even Baobab vruchten gekocht voor een sapje om zelf te maken dan is Hans morgen weer helemaal ok.

Vrijdag:
De laatste ochtend genieten we van het heerlijke weer, het ontbijt, en nog één keer naar de brug.
Om half 11 worden we opgehaald om richting het vliegveld te gaan. Helaas moeten de koffers open, want de scan doet het niet en ze willen toch controleren of wij geen verboden dingen mee hebben. Nog steeds houden we genoeg tijd over om onze tijd uit te zitten in een bloedhete omgeving.
We zijn nu voorbereidt dat we geen entertaining aan boord hebben. Hier zorgen we ze zelf wel voor.
Veilig komen we in Nederland terug, vol van de Afrikaanse indrukken.