Donderdag 17 februari
Vanaf half zes staat de koffie klaar bij de bar en daar hebben wij wel zin aan. Na één slok heb ik genoeg gehad. Wat een ranzig spul is dit. Het is heerlijk koel buiten. Wat een verschil met gisteren. De wandeling naar het strand lijkt nu veel korter. De meeste mensen slapen uit, want er is nu geen mens op het strand. Het is eb waardoor het strand erg breed is. We maken een fijne strandwandeling. Op deze manier kunnen we het hele strand wel aflopen. Dat doen we niet, want we willen nog energie sparen voor onze volgende bestemming. Om zeven uur is de supermarkt al open waar we een broodje gaan halen en bij onze kamer opeten. Bij Mono Congo halen we nog een kop koffie voordat we door gaan naar Jaco.
Gisteren hebben we gezien dat Costa Rica een nieuwe kleurcode gekozen heeft. Het land is geel geworden in plaats van oranje. Na lang zoeken en bellen zijn we er achter gekomen dat we als nog een test moeten doen. Om half elf moeten we in Jaco zijn bij het laboratorium. Na alle ritten in de bergen is deze weg wel heel recht en vlak. Kilometers lang rijden we langs palmboomplantages gevolgd door de palmolie fabrieken. Waar die palmolie precies vandaan moet komen is ons nog onduidelijk. We zijn mooi op tijd in Jaco waar al een hele rij staat om getest te worden. Het duurt lang, maar het is wel goed geregeld. We krijgen onze reservering op papier. Fijn dat we verwacht worden. We moeten buiten wachten wat behoorlijk warm is. Na een half uur mogen we naar binnen waar de airco aan staat. Nu mogen we op een stoeltje wachten. Links van ons staat nog een kast met ouderwetse attributen waaronder een slang in een potje. Eindelijk zijn we aan de beurt. Mama moet als eerste en vindt het allemaal wel meevallen. Ze porren niet zo ver in je neus. Bij mij gaat het er heel anders aan toe en wordt mijn hersenpan gekieteld. Geen fijne ervaring. De rest van de dag zal ik last hebben van mij neus. Ondanks de reservering zijn we nog driekwartier bezig geweest om ons te laten testen. Na 14:00 uur krijgen we de uitslag via de e-mail. Nu hopen dat ons verblijf in de jungle ook internet heeft. Voordat we verder rijden willen we eerst nog een ijsje halen in Jaco. Het is ons niet gegund, want de ijssalon is pot dicht.
Onze lodge is in the middle of nowhere gelegen. Nergens staat vermeld hoe de weg er bij ligt. We weten wel dat het een flink stuk rijden is. Zodra we de hoofdweg af gaan verlaten we de verharde weg en beginnen we met een goede gravelweg. We maken nog een stop voor een roofvogel. De rest van de weg wordt er niet zo vaak gestopt. Na een aantal kilometers wordt de weg steeds slechter. Het bekende verhaal met steile bergen, hobbels etc. De uitzichten onderweg zijn schitterend. Als het enigszins mogelijk is stoppen we om even te genieten. Dan zie ik ook nog wat behalve de weg. Ik moet me goed concentreren en elke meter afvragen hoe ik de weg moet nemen. Als het hier regent ontstaan er rivieren op de weg. Ook zonder regen kun je precies zien hoe alle rivieren kunnen stromen. Hele geulen zitten er in de weg. Gek genoeg komt er heel wat verkeer langs. Ik laat ze allemaal voor zodat ik rustig kan rijden en geen rekening hoef te houden met achterliggend verkeer. Er zitten wat stukjes bij dat het echt ploeteren is. Gas niet loslaten want anders komen we niet boven. Wat duren die kilometers lang. Vooral de laatste 6 zijn eindeloos en de weg wordt steeds slechter. Na ruim een uur ploeteren zijn we bij onze lodge. Dit moet wel het paradijs zijn. Vanaf de parkeerplaats is het een stukje lopen naar de receptie/restaurant. Er is helemaal niemand. Het restaurant heeft een mooi balkon met uitzicht over een vijver. In de boom bij het water worden we verwelkomt door een Toucan.
De koffie en thee staat klaar. We voelen ons gelijk thuis en voorzien ons van drinken. De plattegrond van de lodge hebben we ook gevonden. Er staan ook schommelstoelen. Zo is het helemaal niet erg om te moeten wachten. Als we een schoonmaakster zien spreken we haar gelijk aan. We moeten nog uno momento hebben voordat de medewerker van de receptie komt. We moeten weer behoorlijk wat geduld hebben. Gasten die na ons aan zijn gekomen worden eerst geholpen. Ik denk dat ze elk plantje uitgelegd krijgen, want het duurt een eeuwigheid. Daarna is het onze beurt. We krijgen ook nog een vers fruitsapje. We hebben een kamer boven het restaurant met prachtig uitzicht. De ramen zijn groot en bestaan uit horren. Nog één keer optimaal de junglebelevenis. Het is hier ook heel benauwd warm. Tijd om op ontdekking uit te gaan. Er zijn diverse wandelpaden op het terrein. Natuurlijk kloppen de paden niet met de plattegrond die we meegekregen hebben. We krijgen een mooie voorstelling van de groene ibis die zijn vleugels aan het drogen is.
Er zitten verschillende parkieten in de boom, de groen boomkruiper laat zich ook goed fotograferen, we spotten een hele mooie vlinder en een cicade valt dood uit de boom. We zien ook een tijger roerdomp in de palmboom zitten en kunnen het grote beest maar niet terug vinden. Blijkt de vogel daar een nest te hebben. Het zit helemaal opgepropt en is amper terug te vinden.
Het is hier echt prachtig en zijn bijna vergeten hoe erg de weg hier naar toe was. Regelmatig stoppen we even en gaan wat drinken bij de lodge.
Dat we pas om half zeven kunnen eten is dan ook een tegenvaller. We krijgen een maaltijd voorgeschoteld bestaande uit pompoensoep, kip met pompoen en als toetje een soort broodpudding met een bijzondere vrucht. Ik ben te moe om goed te eten. De jungle bij nacht is aan het ontwaken. Elke minuut komt er een ander dier het orkest vergezellen. Het is een enorm lawaai. Het gekwaak van de kikkers. Ze hebben allemaal een ander melodietje. Geen idee wat alle andere geluiden zijn die we horen. Ik durf eigenlijk al niet meer naar buiten vanwege alle geluiden. Als we met de zaklamp schijnen op de meertjes voor de lodge verschijn er allemaal dikke, vieze padden. Iewh, ik ga echt niet meer een stap buiten de logde zetten. Dat is mij veel te eng. Ondertussen val ik bijna in slaap aan tafel. Het voelt bijna alsof ik een jetlag heb en dringend moet slapen. Ik ga snel naar boven en ga om half acht al naar bed. Ik heb een goede nacht nodig.
