Cursi

Zaterdag 9 april
Het ontbijt is een stuk minder heftig, wel zo lekker. Na het ontbijt gaan we naar Otranto.
Hier zit een goede patisserie. Wat een keus, en alle taarten zien er heerlijk uit. Buiten op het terras kunnen we hiervan genieten. Wij vinden de temperatuur fijn, terwijl de bewoners hier nog dik ingepakt voorbij komen.
Het stadje heeft mooie smalle straatjes en een groot kasteel.

Otrante
Otrante
Otrante
Otrante
Otrante
Otrante – we zien ze in alle kleuren de Fiat 500

Langs de kust zitten hier verschillende grotten om te bezichtigen. Helaas zijn de golven te hoog, we kunnen de grot niet in zodat we bij Grotta della Zinzulusa het moeten doen met alleen een ijsje eten.

Castro – Grotta Zinzulusa
Castro – Grotta Zinzulusa
Castro – Grotta Zinzulusa
Castro – Grotta Zinzulusa

Nog een idee van Hans, je zou hier maar zo een mooi appartementen complex kunnen verhuren. Tja het staat leeg… en de vlinders vliegen er bij bosjes.

Sante Cesarea Terme
Sante Cesarea Terme
Sante Cesarea Terme

Zonder navigatie is het hier moeilijk om de bezienswaardigheden te vinden. Zo ook Dolmen di Scusi. Een kleine hunebed midden tussen de olijfbomen en mooie wilde bloemen.

Minervino di Lecce – Dolmen di Scusi
Minervino di Lecce – Dolmen di Scusi

In dit gebied zijn diverse menhirs. Zoals Hans zo mooi zegt: oude richting aanwijzers. Midden op een splitsing.

Menhir

Bij ons nieuwe onderkomen zijn we mogelijk de enige gasten. Een mooie plek waar we ons de komende dagen zeker zullen vermaken.

Cursi – Willaria Country House
Cursi – Willaria Country House

Volgens google kunnen we op tijd eten. Wij komen om kwart voor zeven bij het restaurant aan, Take a way kan wel maar aan tafel eten kan vanaf 19:30 uur. We lopen een rondje door het plaatsje en zitten onze tijd uit op de stoep voor het restaurant. Het lijkt wel de Chinees bij ons, wat een drukte van mensen die pizza komen afhalen.
Als we eindelijk naar binnen mogen hebben we echt trek. De pizza smaakt zoals die eruit ziet, verrukkelijk. Een pistache taartje als dessert delen we, maar goed ook want die is best heftig. Goed dat we een kwartier terug moeten wandelen, dan kan het eten een beetje zakken. Nog even lezen en dan vallen de ogen vanzelf wel dicht.

Cursi
Cursi
Cursi

Zondag 10 april
Eet je ‘s avonds laat dan heb je ‘s ochtends niet gelijk trek.
Om 9 uur gaan we ontbijten. Familie vlucht bijna het restaurant uit als we binnen komen. We hebben de hele ontbijtruimte voor ons zelf, we zijn dus echt de enige gasten. Toch ligt er een heel bord vol met ham, kaas en tomaten. We krijgen van alles rijkelijk veel. Achter het glas is het heerlijk warm en voelen wij de wind niet. We doen het rustig aan, rondom ons huisje kunnen we uit de wind toch buiten zitten.
Het weer blijft verrassend goed, de buien blijven uit, dat we besluiten om naar Gallipoli te gaan Gallipoli ligt op een schiereiland, de wind rukt bijna Hans zijn pet af. En de golven beuken tegen de rotsen.
Wij willen gaan lunchen met zicht op de zee… helaas we kunnen nog net een plaatsje krijgen in een bijgebouw. Uitzicht op zee heb ik niet wel op zeer bijzonder geklede mensen.
Het oude Gallipoli is verrassend leuk. Smalle steegjes met mooie gevels, vensters met luiken. Kleine winkeltjes.
Via een stukje kust richting het noorden gaan we terug naar ons huisje.

Gallipoli
Gallipoli
Gallipoli
Gallipoli

Het landschap staat vol met halfdode olijfbomen. Deze zijn zo’n tien jaar geleden door parasieten aangetast. Veel bomen zijn tot een meter hoogte gesnoeid met de hoop dat ze opnieuw uit gaan lopen. Ook veel nieuwe aanplant, wij vragen ons af welke manier het snelst tot vrucht zal leiden.
In de hak van de Italiaanse laars zien we veel blokkendozen gebouwen. Bewoond, verlaten of verwaarloosd. Het oogt allemaal sober. Ook ons huidige huisje is zo’n blokkendoos en van binnen heel sfeervol.

Maandag 11 april
Opnieuw nemen we alle tijd om te ontbijten, lezen in het zonnetje. Tegen de middag gaan we op weg naar de bauxietmijn bij Otranta. De grond is hier rood, veel bloemen en vlinders, en ja hier is ook de koninginnenpage.

Otranta Cava di Bauxite
Otranta Cava di Bauxite
Otranta Cava di Bauxite
Otranta Cava di Bauxite
Otranta Cava di Bauxite

We willen de kustweg volgen naar het zuidelijkste puntje, Santa Maria di Leuca. Dat is een behoorlijke uitdaging. Wegwerkzaamheden met een eerste bord van omleidingsroute en de rest mag je zelf verzinnen.. En ja hoor we komen er toch aan, wel voor ons gevoel na heel lang rijden. Op het plein staat een zuil met de Heilige Maagd, hier zou Petrus ooit gepreekt hebben. Als de vuurtoren geopend is zou je met de wenteltrap naar boven kunnen en het uitzicht hebben op de twee zeeën de Ionische en de Adriatische zee. Nee dank je, ik stort al naar beneden als ik de slechte staat van de cabine zie waar je zou kunnen staan. Dan loop ik liever naar beide kanten van de parkeerplaats en zie ik ook de twee zeeën.

Santa Maria di Leuca
Santa Maria di Leuca
Santa Maria di Leuca
Santa Maria di Leuca
Santa Maria di Leuca
Grotta del Diavolo

Er zijn hier veel grotten die je via het water kunt bezoeken Grotta del Diavolo is via het land toegankelijk. Via de andere kust naar het noorden wordt ons niet gegund. We komen al snel weer vast te zitten met wegwerkzaamheden De route door het binnenland met hier en daar een kruip door en sluip door gaat veel makkelijker. De dag sluiten we af met een etentje bij een restaurant in de buurt

Grotta del Diavolo
Grotta del Diavolo
Grotta del Diavolo
Grotta del Diavolo
trulli – schuur op de olijfgaard
Gewoon mooie bomen
Cursi – Willaria Country House
Geplaatst in 2022-2 Italie - Puglia, 2022-2-b Cursi | Reacties uitgeschakeld voor Cursi

Alberobello

Dinsdag 12 april
Al een paar dagen hoor ik een hop. Als we in de ontbijtruimte komen zie ik een hop aankomen vliegen. Slechts 2 tellen blijft ie zitten in de olijfboom en door.
We mogen tot 11 uur bij ons huisje blijven waar we zeker gebruik van maken De zon schijnt volop en het is niet te warm, mijn accu wordt zo goed opgeladen We proberen zoveel mogelijk langs de Ionische kust naar het noorden te rijden.
Ergens langs het strand gaan we lunchen. Blij dat we ons eigen eten en drinken bij ons hebben het is hier uitgestorven en geen enkel restaurant of koffietent is geopend.

Langs de Ionische Zee
Langs de Ionische Zee

Bij Tarento gaan we het binnenland in. Het landschap veranderd, het is meer heuvellandschap er zijn hier veel meer struiken. De olijfbomen zitten goed in het blad, er zijn veel wijngaarden en de huizen zijn geen blokken dozen meer. Zo nu en dan zien we trullihuisjes. Hier worden we wel blij van.

In de buurt van Alberobello

We komen aan bij een prachtig resort. Onze kamer heeft nog oude plafond schilderingen. Ik wil de omgeving bekijken terwijl Hans met een boek bij het resort blijft.

Alberobello – La Corte dell’Astore
Alberobello – La Corte dell’Astore
Alberobello – La Corte dell’Astore

Op 10 minuten lopen zit je in het dorp met alle trulliwoningen. Het leeft, er zijn toeristen. Bewoners die met elkaar op straat aan het kletsen zijn. De eerste indruk is goed. Ik wil niet het hele dorp bekijken dat gaan we morgen samen doen. Poeh de terugweg heuvel op is pittiger dan ik dacht. Als wij om 7 uur bij een restaurant aankomen zijn we de enige gasten en zullen dat tot half 9 ook blijven. Binnen een paar minuten zijn we terug bij onze kamer, tijd om lekker te lezen tot de ogen dicht vallen Wel te rusten..

Alberobello
Alberobello
Alberobello
Alberobello
Alberobello
Alberobello
Alberobello
Alberobello
Alberobello
Alberobello
Alberobello

Woensdag 13 april
We moeten vandaag op tijd bij het ontbijt zijn, ze hebben precies drie kwartier er voor staan. De ontbijtruimte ziet er heel sfeervol uit Een warm croissantje met jam er in, heerlijk. Het brood lijkt volgens Hans op roggebrood, ja je krijgt hier een goede bodem van in je maag. Wel erg lekker met de smeerbare kaas, ham en tomaten.

Alberabello – La Corte dell’Astore

We willen een stukje gezelligheid opzoeken in het stadje. Wij verwachten wel dat het leven hier later op gang zal komen. Daarom besluiten we na het ontbijt eerst te genieten van de zon op het terras dat helemaal voor ons alleen is. Een kleine wandeling brengt ons naar het stadje. We slenteren door de smalle straatjes met alle kleine winkeltjes. Bekijken een paar trulli huisjes van binnen en krijgen uitleg hoe het leven vroeger in deze huisjes was. Heel eenvoudig, klein en in de winter koud. Tja en die minder veilige (niet mijn woorden hoor) Fiat 500 kom je zelfs tussen de trullihuisjes tegen. Zelfs de kerk is hier helemaal in stijl met van die mooie torentjes als op de trulli huisjes. Tijd om op een terras te genieten Voor het eerst zien we spaghetti carbonara staan, wat erg smaakvol is. Ik houd het bij een salade met een pistache toetje en koffie. Dit is het kleinste kopje tot nu toe.. wel heel erg lekkere koffie. Via nog een aantal oude straatjes met trullis lopen we de heuvel op naar ons verblijf

Alberobello
Alberobello
Alberobello
Alberobello
Alberobello
Alberobello
Alberobello
Alberobello
Alberobello
Alberobello
Alberobello – olijven


Donderdag 14 april
Nooit verwacht dat ik uren, zelfs de hele dag kan genieten bij ons verblijf met een goed boek Altijd de drang om alles te willen zien. De laatste jaren werd dat al aangepast naar het maximale wat mogelijk is om te zien. En ook dit is vakantie, leven in een andere omgeving dan thuis, genieten … Om te eten gaan we wandelend naar het dorp. We zijn iets te vroeg maar mogen al wel naar binnen. Binnen de kortste keren zit het kleine restaurantje helemaal vol. We hebben wel vaker een mix van voorgerechten gehad, hoe gaat dat op dit kleine tafeltje passen.. Nou door alle worst en kaas op één plank te serveren Ik zit na deze hoeveelheid vlees al bijna vol. Het hoofdgerecht gaan we delen. We krijgen het mooi uitgeserveerd op twee borden en nog geef ik een deel aan Hans. Hans wil nog een stukje vlees, laat dat stukje maar weg, thuis zouden we er met vier personen van eten. Mijn espresso gaat er nog wel in. Als we weer buiten komen is het donker en het stadje is mooi verlicht. Ik wil nog iets op de foto zetten en daarvoor moeten we een steil straatje naar boven in. Oeps toch niet de juiste. Als ik morgenvroeg de energie heb ga ik wel op zoek waar het was. Als ik Hans vertel wat ik zoek zegt hij ja maar dat is gewoon hier beneden Ok, maar ik weer zeker dat in een steil straatje je ook iets had met hartjes en teksten..

Alberobello
Alberobello


Geplaatst in 2022-2 Italie - Puglia, 2022-2-c Alberobello | Reacties uitgeschakeld voor Alberobello

Matera

Vrijdag 15 april
We zitten te wachten op het ontbijt dat Hans de eigenaar met een roofvogel op de arm voorbij ziet lopen. Binnen een paar tellen sta ik buiten en wordt de bald eagle op zijn plekje op het gras neergezet, even met de tuinslang sproeien wat ie echt heerlijk vind. Net vandaag heb ik geen camera bij de hand. Tegen de tijd dat ik 3 trappen op en af gerent ben is de prooi al naar binnen gewerkt. Op een paar meter afstand kan ik hem wel goed observeren, wat een kanjer van een vogel zeg.

Alberobello – La Corte dell’Astore
Alberobello – La Corte dell’Astore
Alberobello – La Corte dell’Astore
Alberobello – La Corte dell’Astore

Om 10 uur moeten we uitchecken en bekijken nog alle dieren in de buitenhokken, net een kleine dierentuin.

Alberobello – La Corte dell’Astore
Alberobello – La Corte dell’Astore
Alberobello – La Corte dell’Astore
Alberobello – La Corte dell’Astore
Alberobello – La Corte dell’Astore
Alberobello – La Corte dell’Astore
Alberobello – La Corte dell’Astore

Op naar Matera.. Het landschap veranderd, we zien nog her en der trullis in het heuvellandschap. De eerste koeien zijn gespot en er is hier grasland. En dan kom je in het stadje Matera.. Parkeren mag met een vergunning en op de plaatsen waar je zo kunt parkeren hooguit 2 uur… Het bericht naar de eigenaresse waar we kunnen parkeren, heb ik geen antwoord op gekregen en ik weet nu waarom.
Op een paar honderd meter van de B&B is een vrije parkeerplaats. Hans blijft bij de auto voor het geval hij weggestuurd wordt en ik loop de gladde straat naar beneden naar de B&B…. Niemand aanwezig. Wel een mooi uitzicht vanaf het terras. Ik kan Hans zien en geef hem instructies hoe hij bij mij moet komen en dat er nog een parkeerplaats is waar hij 2 uur mag staan. Ondertussen komt de eigenaresse die gelijk de kamer wil laten zien. Ok 2 tellen dan en daarna ga ik heel onbeschoft snel naar de straat om Hans verder de weg te wijzen, die heeft geen idee waar ik opeens ben.
De eigenaresse spreekt geen Engels en wij geen Italiaans dat is best lastig We krijgen prosecco En ze vertelde in het Italiaans waar alle bezienswaardigheden zijn. Op de vraag waar we de auto kunnen parkeren kregen we geen antwoord, dat snapte ze niet.

Matera – uitzicht vanaf terras
Matera – uitzicht vanaf terras
Matera – uitzicht vanaf terras

Ze probeerde duidelijk te maken dat onze auto niet mocht blijven staan op de parkeerplaats Ja zover waren wij ook. Met internet vinden we een aantal parkeerplekken buiten de stad.
Wij er naar toe.. een hele grote parkeerplaats met vrachtauto’s en auto’s.
Er stond een bus startklaar, zou dat de pendelbus naar het dorp zijn? Wij weten het niet, in de twee minuten dat wij de auto parkeerden en het terrein afliepen was de bus verdwenen.
Hoe de slagboom werkt?… denk dat ie vanzelf weer open gaat wij konden geen parkeermeter vinden. Tja dan lopend terug naar de binnenstad. Zonder internet doet google Maps navigatie voor lopen het niet. En ook de kaart app van Hans maakt er een bijzondere lange wandeling van 12 km van. Dan de auto route maar volgen, zoveel andere wegen zijn er ook weer niet.
Het eerste stuk in de brandende zon wilde wel maar dan krijg je een kilometer de heuvel op naar het stadje met 10% helling, Phoe dat is echt pittig
In het oude stadje zijn de stenen glad en loopt het op en af. Na een klein uurtje zijn we weer terug bij onze kamer. Tijd om bij te komen..
We willen toch wel iets van het stadje zien en gaan een rondje beneden langs de oude kern lopen. We bekijken een grotwoning die als museum ingericht is. Zo krijg je een idee hoe het vroeger ging, wel iets ruimer dan de trullihuisjes.

Matera
Matera – Naast onze B&B

Oh wat heb ik een spijt dat ik mijn grote camera niet mee heb. Ik had bij de B&B nog gezegd, ach we zien hier toch geen roofvogels, hoef ik ook geen gewicht mee te slepen. We komen een bocht om met zicht op een soort kloof en er cirkelen maar 10 roofvogels boven ons…..zo jammer dit…. Ach ze zullen morgen vast ook op zoek zijn naar eten toch?…
Het eerste gedeelte van de wandeling gaat best wel goed, lees redelijk vlak. Daarna heeft Hans de route bedacht, met een beetje de hulp van google. Dat hebben we geweten Trap op, trap af, man o man en het is gelukkig droog, je zou hier met regen lopen, nou ja dan is het zo glad als ijs. Na een paar uur zijn we terug op ons honk, en is het tijd om te eten Dit gaan we bij onze buren doen, ik wil niet nog een keer de halve stad door. Zoals gewoonlijk deze vakantie zijn wij als eerste in het restaurant om half 8. Er komen hier heel veel toeristen en toch spreken/verstaan ze hier geen Engels. Ja Hans heeft de hele maaltijd op zijn witte wijn gewacht, denk dat ze er een nachtje over moeten slapen. Laten wij dat ook doen, de benen zijn wel moe.

Zaterdag 16 april
We worden wakker in een bloedwarme kamer. Ik had gisteravond echt de verwarming uit gedaan, daar is niets van te merken. We draaien de kranen van de radiatoren dicht wie weet gaat het ooit afkoelen. Ramen en deuren open scheelt al snel een paar graden Het is voor het eerst dat er bewolking is, nog steeds prima weer om op het terras te ontbijten. Warme croissantjes, pecanbroodjes, hele punten pizza en witbrood. We kunnen er zelfs straks mee lunchen zoveel is het.

We gaan een poging doen om de kloof af te dalen om naar de grotten te lopen. Helaas blijft het bij een poging. De 80 meter naar beneden gaat met zulke grote treden/afstappen dat we besluiten om niet verder te gaan. We zien mensen die goed kunnen wandelen elkaar vast houden om naar beneden te gaan. Dan moet ik met mijn stramme gewrichten dit niet willen. Langzaam klauteren we weer naar boven en stoppen regelmatig om van de omgeving te genieten. Het blijft een fascinerend gezicht.

Matera
Matera
Matera
Matera
Matera
Matera
Matera
Matera
Matera
Matera
Matera
Matera – winterkoninkje

Terug op ons terras met een glas prosecco is het ook fijn.
Wat een drukte in dit stadje. Mensen die muziek maken, groepjes die zich rond laten leiden. Een green tour van zeker 5 Fiat 500 cabrio’s. We kijken uit op een splitsing waar het regelmatig vast komt te staan, het krioelt allemaal door elkaar heen. Hans heeft een aantal dagen nodig om in de rustmodus te komen en geniet nu volop van het ‘niets’ doen.
Ik had het kunnen weten in zo’ n toeristisch plaatsje: kom je om half 8 bij het restaurant is die volgeboekt. Bij de volgende 3 is ook geen plek meer. Bij een restaurant om de hoek van onze B&B gunnen ze ons een tafeltje, wat avondvullend lang duurt het. Het eten was wel erg lekker.

Zondag 17 april
Om 24:00 heel veel vuurwerk. Het is feest: Paasfeest!! Al smorend word ik wakker De muren zijn hier zo dik dat het wel af moet koelen maar nee ergens komt de warmte onze kamer binnen en blijft het gewoon warm. Met de voordeur en het doucheraam open komt er frisse koele lucht binnen, heerlijk. Ook de afwatering van de omgeving loopt via een buizenstelsel alsof ze door onze kamer lopen, een hele bijzondere gewaarwording. Het klinkt als kabbelend water dat telkens tegen de rotsen aan slaat. (Ach soms klinkt het zelfs als een golfslagbad 🤣) Hans dacht dat er een zwembad bij de buren in de tuin stond. Heb gekeken maar niets anders dan een paar vierkante meter steen.

Tja en als je dan vroeg wakker bent ga je denken hoe je duidelijk moet maken aan je gastvrouw dat je een dag eerder wilt vertrekken. Morgen moeten we om 7:30 uur op het vliegveld zijn. Het is een uur lopen naar onze auto en een uur rijden naar het vliegveld toe. Reken maar uit hoe vroeg Hans (en ik) uit bed moeten. Google translate heeft me geholpen met wat steekwoorden en korte zinnen. Bij het ontbijt ontdekken we dat ze ons begrijpt. Ze zal om 15:00 uur een taxi voor ons regelen die ons naar de parkeerplaats brengt.
Mijn lijf is zo klaar met deze stad vol trappetjes met de meest onmogelijke grote en/of gladde treden. Ik wil liever niet met mijn koffer 4 km naar onze auto lopen.
Oei wat is het vandaag koud en ook nog een koude wind we zitten met onze fleece en jas te ontbijten want dat moet op het terras, ergens anders is er geen plaats.
Terug op de kamer kunnen we eindelijk de kerkdienst van Goede Vrijdag terug kijken (internet is een beetje een dingetje)
Op Stille zaterdag hoorde je geen enkele kerkklok.
Paasmorgen om 6 uur hoorde je heel zachtjes een kerkklok En tijdens het terugkijken van de dienst, op het moment dat de Kaars uitgeblazen werd was het hier in Matera 10 uur en begonnen de kerkklokken te luiden, het overstemde het geluid vanuit de Fontein, kippenvel.
Elk kwartier tot 11 uur ging het geluid van de klokken harder en langer aanhouden.

Bij het ontbijt zaten heerlijke muffins en koek gevuld met bosvruchten die we op deze feestdag bij de koffie opsnoepen. We blijven lekker in onze ruime kamer, geen zin meer om erop uit te gaan met deze kou.
Tegen 3 uur zorgen wij dat we bij de receptie staan met onze bagage. Mijn onprettige voorgevoel werd waarheid; geen eigenaresse. De kamer op slot doen lukt wel maar waar laten we de sleutel… we hangen die aan de deur bij de receptie. We kunnen het tuinhek dichtdoen en zo kan niemand meer op het terras komen bij de sleutel.
En de taxi, die kwam niet..
Bij het restaurant gevraagd of zij voor mij een taxi willen bellen, tja op Paaszondag kan je geen taxi krijgen…
Oké dan toch dat hele pokkestuk van ruim 4 km lopen naar de parkeerplaats. Na een uur door de kou, wind en korte momenten van regen komen we bij de auto. Gelukkig is er nu wel iemand aanwezig die op het knopje kan drukken dat de schuifdeur open gaat….
Binnen een uur zijn we bij het hotel naast het vliegveld. Opnieuw een uitdaging om te laten merken dat wij met de auto naar binnen willen. Gelukt, spullen naar de kamer en auto inleveren bij de luchthaven. Iets warms eten op de luchthaven en dan lopend terug naar het hotel, toch ruim 2,5 km. We hebben onze prosecco verdiend. Even bijkomen en lekker slapen onder de overvliegende vliegtuigen.

Bari – Simpson B&B
Bari – Simpson B&B

Maandag 18 april
Ook in deze kamer kunnen ze het warm stoken, ik drijf bijna mijn bed uit. Veel te vroeg ben ik klaar wakker, ik hoor de eerste vliegtuigen van de dag overvliegen. Als Hans wakker moet worden wil ik het paasbrood proberen…ach…ik geef met alle plezier het brood aan Hans. Zijn commentaar: nee dit is geen ontbijt broodje. Binnen een paar minuten zijn we bij het vliegveld. Bagage afgegeven.. Security en ja mijn handen worden gecheckt op iets… Het was niet helemaal duidelijk of je een flesje water mee mocht nemen, het resultaat van mijn test was niet wat ik verwachtte. Na de security check was het flesje nagenoeg leeg en de zijkant van mijn rugtas drijfnat. Gelukkig kan de tas tegen water.Met een broodje en drinken is het de tijd uitzitten tot we mogen boarden. Na een half uur wachten zien we nog niemand van de crew. Het systeem bij de gate doet het niet.
Handmatig worden alle namen genoteerd van de mensen die aan boord gaan. Het wordt een Free boarding vlucht, kies je eigen stoel. En dan wil iedereen voorin zitten want je mag overal zitten.. Volgende probleem door een verkeerde balans moeten er 8 mensen verplaatsen vanuit de eerste 11 rijen. Dit kan vrijwillig of ze wijzen mensen aan…
Voordat er mensen dit vrijwillig gaan doen… zo komen we nooit weg
Ruim een uur later dan gepland mogen we eindelijk richting Holland.

Bari van bovenaf
Eilanden voor Kroatie
Marker Wadden
Noord Holland
Geplaatst in 2022-2 Italie - Puglia, 2022-2-d Matera | Reacties uitgeschakeld voor Matera