We trekken door het Noordelijke binnenland. Verrassend hoe anders hier het landschap is. In de vallei zien we zo nu en dan een boerderij met landbouw
Hierna volgt een stuk wat op een woestijnachtige vlakte lijkt, met zelfs fel geel gekleurde aarde.
En dan hobbelen we ruim 25 kilometer over een gravel en zandweg naar de Dettifoss. Joran blijft de eerste kilometers gewoon slapen, terwijl ik aan het slalommen ben om de gaten heen. We klimmen en klauteren over rotsen om bij de rivier te komen. Wat hebben we het getroffen, de zon die zorgt voor een regenboog in het opstuivende water. We staan aan de goede kant van de rivier, hier kunnen we de voet van de 44 meter hoge en 100 meter brede Dettifoss zien en worden wij niet nat. De grauwe kleur van het klei water en de omgeving maakt het ook heel mooi. Het is zeker de moeite waard.
We lopen een kleine kilometer langs de rivier waar we zicht hebben op de brede Selfoss waterval, die 340 breed is
Opnieuw komen we in een totaal ander landschap terecht. Je ziet rook/dampende wolken uit de lavavelden opstijgen, kale bruine bergen. Als eerste gaan we naar Viti. We kunnen een halve ronde om de met blauwgroen water gevulde explosie krater lopen en hebben zicht op de krachtcentrale. Wat een kleuren, geuren en vormen, het is er allemaal.
Bij Myvatn hebben we een geweldig huisje bij boerderij Vogafjós Farm Resort.
Ontbijten met zicht op de melkput, Joran vind dit helemaal geweldig.
De huisjes staan tussen kleine berkenbomen en struiken.
