Oetzdal verlaten

Donderdag 22 juli

We gaan vandaag niet meer wandelen!. In  Umhausen is nog een hele grote waterval die we willen bezoeken. Denk je aan te komen op de parkeerplaats en gelijk de waterval te zien, moeten we nog 50 minuten er naar toe wandelen. Wandelen, dat wilden we toch niet meer! Met tegenzin lopen we (vooral Ilse) naar de waterval toe. En om het maar zo kort mogelijk te doen lijken gaan we maar snelwandelen. Ilse’s streven is om met 10 minuten bij de waterval te zijn.  Het lijkt wel of Ilse een wedstrijd aan het rennen is de berg op, binnen 25 minuten staan we bij de waterval. Ilse’s motto: ik kan wel langzaam lopen maar spierpijn heb ik toch al. Als ik rennend de berg op ga voel ik het, het minst. Geeft wel een cool gevoel hoor als je op je sandaaltjes al die wandelaars met bergschoenen in haalt.

Na deze wedstrijd van Ilse zijn we wel toe aan iets verkoelends als pootje baden in een meer. Bij Oetz moet een heel mooi meer zijn. Alleen de weg ernaar toe word wel heel erg smal. We besluiten op een stuk waar we nog net kunnen keren met ons bakbeest terug te gaan. Na een vermoeiende wandeling kunnen we het niet aan om vol spanning in de camper te zitten.

    We verlaten het Oetzdal en gaan naar de Silvretta Hochalpenstrasse. Dit is ook een geweldig dal, waar we ooit nog meer tijd willen doorbrengen. In Galtür is een kleine camping aan de Zeinissee. Je kunt vanaf hier veel wandelingen maken. Dit bewaren we voor een volgende keer. ‘s Avonds begint het helemaal dicht te trekken en ‘s nachts gaat het toch regenen.

Dit bericht is geplaatst in 2010 Oostenrijk juli. Bookmark de permalink.