2022-5 Venetië

12 September 2022 – 19°
Rondom Schiphol en Amsterdamse Waterleidingduinen

Heb je net je koffertje ingepakt, krijg je bericht van KLM, is de vlucht naar Venetië geannuleerd… nee hè… Eerst kijken wat de opties zijn voor ik met KLM ga bellen. Of ‘s avonds om 22 uur vliegen zodat je midden in de nacht aankomt en de mooie tocht met de watertaxi mist. Of de volgende ochtend om 9 uur. Een dag later naar huis terug kan met KLM wel, maar dan moeten we onder een brug slapen, er is geen betaalbare kamer te vinden…. KLM wil de terugvlucht wel verplaatsen van de ochtend naar de middag. Nu nog bedenken wat we op maandag gaan doen nu we een dag later vertrekken.
Om 9 uur haal ik Ilse op en gaan we naar de Amsterdamse Waterleidingduinen. Ik ben hier nog nooit geweest en ben wel heel benieuwd hoe dit natuurgebied eruit ziet. Als we op de parkeerplaats aankomen worden we voor de derde keer gebeld, toch maar even opnemen. De taxi staat al te wachten bij de parkeerplaats… Zij hebben dus geen bericht gezien dat ik de tijden aangepast heb. Komt goed we moeten bellen als we in de buurt zijn van de parkeerplaats. Het is goed dat wij nog even het adres ter controle doorgeven. Hoe kan dat nou, zij hebben een heel ander adres…. Wij zijn het spoor bijster. Ondertussen heeft Ilse kaartjes gekocht voor het natuurgebied en kunnen we gaan wandelen. We hebben ruim 5 km gewandeld en vinden het helemaal geweldig Bij het eerste hert op grote afstand, zijn wij al laaiend enthousiast. Later lopen we tussen de herten door. Na een uur worden we opnieuw gebeld door een taxi dat hij op ons staat te wachten…opnieuw uitleggen…. En het komt weer goed. Wij gaan er niet harder om lopen, wel vinden we de situatie bijzonder.

Amsterdamse waterleidingduinen
Amsterdamse waterleidingduinen
Amsterdamse waterleidingduinen
Amsterdamse waterleidingduinen
Amsterdamse waterleidingduinen

Op naar de parkeerplaats, Check gevonden…. Taxi staat klaar…. Nog even aanmelden. Uh….ze kunnen onze reservering niet vinden… Op de blauwe ogen van Ilse geloven ze haar en mogen we de auto parkeren. We moeten even wachten op de shuttlebus…. Shuttlebus? En de taxi staat al klaar… Niemand snapt er nog iets van. We zijn de auto kwijt, worden naar Schiphol gebracht en hebben 2 telefoonnummers als we vrijdag terug gebracht willen worden naar onze auto.

Bij Schiphol schrikken we van de enorme wachtrijen die ver buiten de deuren beginnen… blij dat we vandaag niet vliegen.. Dan begint de zoektocht naar de Lost and Found balie.. Hier ligt nog een e-reader die ik de vorige vlucht was vergeten. We zijn diverse mannetjes/vrouwtjes nodig die ons verder helpen. De laatste man gaat net zo lang zoeken tot we echt bij de balie uitkomen… blij dat we dit vandaag doen en niet morgen als we wegvliegen. En dan heb je de e-reader nog niet zomaar terug….ik bespaar jullie de details… een half uur later heb ik mijn e-reader. Op naar de shuttlebus van het Ramada hotel. Dit verloopt soepel en binnen 10 minuten zijn we bij het hotel. Tijd voor een kop koffie en mogen onze beentjes uitrusten. Ilse gaat een Indiaas gerecht bestellen zodat we niet opnieuw een x de deur uit hoeven. We willen nog even naar het zwembad. Tja wordt ook een opgave. Deur is gesloten Ilse gaat naar de receptie waar net een enorme rij staat. Na veel geduld krijgt ze te horen: as soon as possible dat er iemand komt om de deur te ontgrendelen. We weten nog steeds niet of het moment er ooit gekomen is dat de deuren weer open zijn gegaan, ons geduld was na een half uur op.

Ramada Hotel

13 September 2022 – 21°
Schiphol en laag over de Alpen

Om half 6 zijn wij niet alleen die met de shuttlebus naar Schiphol willen. Het is gelukkig minder druk dan gisteren. We hebben geen ruimbagage en mogen via een verkorte route naar de security. Hier staat al wel een behoorlijke rij en wij hebben de pech om bij een hele trage scan uit te komen. Toch zijn wij binnen het uur door alles heen en mogen we bijkomen en wachten tot we gaan boarden. Iedereen neemt handbagage mee, om zo geen koffers kwijt te raken, met als gevolg dat al die kleine koffers niet in de bagagevakken passen. Op het moment van boarden mag iedereen zijn kleine koffer alsnog inleveren die in het ruim gaan.. Zo gaan we nooit op tijd vertrekken. En dan zijn er 2 passagiers niet aanwezig en de koffers zijn al wel in het vliegtuig….zoek dan maar eens die paar koffers tussen al die koffers.. tig tijden later zijn ze eindelijk gevonden. Een hond wil ook graag mee (nou ja ik denk het baasje) dan gaan we eindelijk op weg. Wat kunnen we de bergen in Oostenrijk en Italië mooi zien. We krijgen zelfs nog een ontbijt, tegen de tijd dat we die op hebben gaan we al landen.

Wat vliegen we laag over de bergen

13 September 2022 – 26°
Venice Airport

De laatste meters mogen we met een bus om bij de airport te komen.
We zijn goed voorbereid en lopen naar de watertaxi, kaartjes kopen en daar komt de boot al aan…. Uh wij mogen in een hele kleine boot, niks niet ruime boot met mooie plaatsen aan het raam of op het dek … Telkens minderen wij vaart als er een boot ons inhaalt of tegemoet komt. Haha als je weet dat Venetie bekend staat om zijn vaporetto’s, watertaxi’s dan ga je dus de hele tijd met een slakkengang… We varen door een prachtig kanaal die uit komt op het Grande Canal met de bekende Rialto brug. Vlak bij het San Marcoplein stappen we uit. We vinden het al helemaal mooi, de steegjes waar we doorheen komen. Het San Marco plein nu zonder duiven, die er in onze herinnering vol van was. En als we er dan toch zijn, even naar de kade, en nog even naar Ponte dei Sospiri. Oké laten we eerst het hotel opzoeken. Snel gevonden, iets minder snel gaat het om de 3 mensen voor ons in te checken. Op dat moment zijn wij de laatsten die in willen checken en worden we begeleid naar onze kamer. Ilse heeft vrienden gemaakt met de receptionist… hij vind haar zo leuk. Zo klein voor een Nederlandse vrouw maar voor Italiaanse begrippen is ze groot. Wow wat een doolhof, hoe gaan we dit onthouden. Ilse krijgt het Spaans benauwd van de 2 liften die we moeten gebruiken om bij de kamer te komen. Met een knal en schok komt de lift in beweging. Ze gaan ook wel tergend langzaam en komen met een klap tot stilstand. Tijd om heel even uit te rusten en bedenken wat we willen gaan doen.

San Marcoplein

13 September 2022 – 27°
Buurt verkennen

We gaan de buurt verkennen. De oh’s en ah’s komen regelmatig uit onze monden. Of nog eventjes op dit bruggetje kijken, maar oei al die trappetjes op en af. We eten een heerlijk stuk pizza in de buurt van de Rialto brug. Natuurlijk mag een ijsje niet ontbreken. Als we rond half 8 terug zijn, is de energie echt helemaal op. Niet gek na zo’n lange dag.

14 September 2022 – 28°
Cannaregio en Murano

We worden om half zeven wakker en het is gewoon al licht…. En de zon komt pas om 6:50 uur op. Om 7 uur staan wij op het San Marcoplein, helaas is de zon verstopt achter de sluierbewolking. Het blijft altijd bijzonder om een stad te zien ontwaken. Na wat ronddwalen komt de zon erbij en worden de gebouwen nog mooier verlicht. Wat staat de toren eigenlijk scheef.. Een man gebruikt de akoestiek van het plein om zijn stem te laten horen, of het mooi is laten we in het midden..

We hebben wel zin aan ons ontbijt en gaan terug naar het hotel. We hadden geen idee waar het restaurant verstopt zit, we gaan gewoon op het geluid af. Elke centimeter word benut, en in elke hoek past een mini tafeltje. We laten de croissantjes goed smaken. We gaan via het doolhof van gangen terug naar onze kamer om de spullen te pakken voor de rest van de dag.
We willen vandaag zoveel mogelijk met de watertaxi om afstanden te overbruggen en wat minder bruggetjes te beklimmen.

Op naar de markt bij de Rialto. Het is al bijna einde van de markt, het riekt nog behoorlijk naar alle vis. Gisteren kwamen we Venetië binnen door een smaller kanaal. Die gaan we nu te voet verkennen. Op sommige plaatsen zie je het water over de kade klotsen, het water staat een paar cm onder de kaderand.


Vanaf deze plek kunnen we naar het eiland Murano. Het glasblazerseiland. We hebben de vakmannen niet bezig gezien wel al de winkeltjes die glas als kunst, sieraden, lampen en vooral kroonluchters verkopen. We willen ergens iets eten, wat uiteindelijk niet gelukt is. We hebben minstens 3 kwartier gewacht en hebben verschillende keren gehoord dat een collega zal komen om de bestelling op te nemen. We waren er wel klaar mee. Op een andere plein hoefden we maar te knipperen met onze ogen of ze stonden naast ons. En ja het broodje was lekker. Eigenlijk viel Murana tegen als je verder van de doorgaande straat af ging, we besluiten terug te gaan naar ons hotel.

Tjonge wat was het een lange tocht met de watertaxi naar het San Marco plein. Om de hoek van ons hotel gaan we heerlijk uit eten. We kunnen zelfs een mini dessert op, ook al zo lekker. We willen Venetie bij avond zien en gaan met de watertaxi naar Rialto. De rit verloopt weer heel traag en het is al donker als we bij Rialto aankomen. Dit is een van de weinige punten in de stad die goed verlicht is. Terug naar ons hotel komen we door donkere, smalle steegjes. Op sommige plekken puilen de restaurants uit van de mensen terwijl er op andere plaatsen geen mens zit. Ook het San Marco plein met alle mooie gebouwen zijn niet verlicht. Kunnen we beter naar het hotel om uit te rusten. We hebben ondanks de taxiboten onze kilometers wel weer gemaakt.

15 September 2022 – 29°
Rond Rialto en San Polo

Opstaan om half 7 is geen straf als het buiten heerlijk rustig is. We gaan lopend naar de Rialto brug dat gaat veel sneller dan met de boottaxi. In plaats van eindeloos poserende jonge vrouwen staan de pakketbezorgers nu in beeld. Dit is echt hard werken. Alles moet over het water aangevoerd worden. Wat hebben wij bewondering voor deze mensen. Hun karren volgeladen en dan over al die trappen bij de bruggen. Dag in, dag uit…. We ontdekken een plek waar weinig mensen zullen komen om de Rialto brug op de foto te zetten, het is even zoeken maar dan heb je wel iets bijzonders. Via allerlei leuke straatjes komen we terug bij ons hotel om te ontbijten.

Na een lange pauze gaan we een rustiger deel van de stad ontdekken. De meest lekkere eetwinkeltjes komen we tegen. We kunnen de verleiding van een bladerdeegkoekje met caramel niet weerstaan, net zoals een bijzondere ijssmaak, typisch Venetiaans en lekker… We lunchen met allemaal verschillende belegde plakjes brood.. Uren later zijn mijn benen zo moe dat we met de boottaxi een rondje gaan maken. Je blijft telkens mooie plekken tegen komen en de aankomst bij het San Marcoplein is via het water een mooie afsluiting. De benen zijn een klein beetje bij gekomen zodat we toch via een iets langere route terug gaan naar ons hotel. We willen bij een populair restaurant eten, we zorgen er voor dat we rond zes uur er zijn. We hebben geluk, de meeste mensen zijn uitgeborreld en de mensen eten hier later, zodat wij een plekje hebben. Heb ik al gezegd dat de pasta hier heel erg lekker is… Helaas een nagerecht gaat het niet worden vanavond. We zijnop tijd voor het laatste zonlicht op de gebouwen, prachtig. Tijd om op onze kamer uit te rusten en bedenken wat we de laatste ochtend willen doen.

16 September 2022 – 24°
Genieten van de zonsopkomst

Er wordt regen voorspeld, toch staan we gewoon om half zeven op. Op onze kamer kan je niet echt zien wat voor weer het buiten is. Wat een verrassing als we buiten komen en het blijkt de mooiste zonsopkomst te zijn van onze city trip. De kade wordt heel mooi in het licht gezet en de gebouwen krijgen hun prachtige kleuren. We blijven ronddwalen tot wij echt trek krijgen aan een ontbijt.

We pakken onze spullen zodat we uit kunnen checken, en laten de koffer in het hotel staan als we ons laatste rondje door Venetië maken. Nog één keer een café creme met een cannolo en een lekker vijgenijsje. En dan is het tijd om onze spullen op te halen en naar de boottaxi te gaan. We hebben alle tijd, en nu gaat de boot veel sneller dan op de heenweg… Nog meer tijd op het vliegveld. Als we wat gegeten hebben zoeken we een rustig plekje… dat is van korte duur… om de haverklap vertrekt er wel een vliegtuig in de buurt van ons rustige plekje. Met wat vertraging gaan we terug naar Nederland. En dan opnieuw een zoektocht om contact te krijgen met iemand van de parkeerplaats. Niet dus. Gelukkig hebben we een telefoonnummer gekregen van de taxicentrale die ons maandag naar Schiphol heeft gebracht. Ook nu snapt niemand er iets van en toch worden we netjes bij de parkeerplaats gebracht. Om tien uur ben ik thuis. Een mooie beleving rijker om door een stad te struinen waar geen auto’s, fietsen en brommers zijn. Alles gaat per boot of te voet.

Dit bericht is geplaatst in 2022-5 Venetië. Bookmark de permalink.