Ons Bakbeest

Lijiang ligt in de provincie Yunnan. Het hotel staat in het moderne gedeelte van de stad. Vanaf het hotel loop je in 5 minuten naar het oude centrum, dat door de Yu-rivier van het moderne centrum wordt gescheiden. Als bezoeker van de oude stad moet je entree betalen voor het onderhoud van de oude stad.

In Lijiang is de Naxi-minderheid,  sterk vertegenwoordigd. De meeste Naxi’s wonen in het oude centrum, met zijn vele grachtjes, met kinderhoofdjes aangelegde steegjes en diep  rood geschilderde houten huizen. De Naxi’s, vooral de vrouwen, gaan nog traditioneel gekleed.

Na de late vlucht uit Chengdu heeft Anita een ochtend nodig om bij te komen. Hans gaat met reisgenoot Wim op stap.

In het noorden van Lijiang ligt een park met midden in een typisch Chinese vijver met pagodes en bruggetjes, met op de achtergrond de Jade-Draak-berg. Beetje jammer dat de vijver droog is gevallen. Het effect van de weerspiegeling van de Jade-Draak berg in de vijver moeten we terug in Nederland googelen. Staan de twee mannen op een bruggetje  te kletsen, komt daar een ijsvogel pal voor hun neus op een takje te zitten.

Als Anita weer bijgekomen is, word het bezoek aan de oude stad kort gehouden, het park trekt toch wel.  En ja hoor, na een paar minuten wachten komt de ijsvogel er weer aan. Het is baddertijd, regelmatig neemt hij een duik in het water, zodat je de felblauwe kleur goed kunt zien. Anita loopt bijna al stuiterend terug naar het hotel, helaas de andere reizigers kunnen het enthousiasme niet zo goed plaatsen; ijsvogel? hoe ziet die eruit? vogel?

Voor 10 cent kun je de bus nemen, waarom zou je gaan fietsen als het makkelijk kan. In de omgeving liggen authentieke dorpjes, zoals Baisha waar we met de bus maar toe zijn geweest. Dokter Ho, met zijn 90 jaar, vond het helemaal geweldig dat we bij hem langs kwamen. Vol passie liet hij zijn kruidenmiddeltjes zien. Lette je niet op, dan riep hij als een schoolmeester je wel bij de les.

Vanuit Lijiang gaan we met de bus door een schitterend landschap naar Dali. Overal zie je de mensen op het land bezig met hun gewassen.

We komen bij een super modern en groot hotel vlak bij het centrum van Dali. De tegenstelling met het hotel in Lijiang is groot. Dit geld ook voor de sfeer in de binnenstad. Als we op zoek gaan naar de oude binnenstad komen we uit op een schreeuwende markt. Om je koopwaar aan te prijzen gebruik je een megafoon met een geprogrammeerd bandje. En ja, als iedereen dat doet heb je een aardig kippenhok bij elkaar. Binnen de kortste keren rennen wij gillend weg, dit is niets voor ons. Bij het oversteken van de straat komen we in de echte oude stad, hier is het een oase van rust met mooie grachtjes en gezelligheid, geen geschreeuw op de warenmarkt, heerlijk.

Met onze gids Jim gaan we een groot gedeelte met de bus om het Erhai-meer rijden. Bij een dorpje gaan we naar de markt om vooral naar de mooie mensen in klederdracht te kijken. Ook mogen we weer een kijkje nemen bij de mensen thuis, wat zijn deze mensen snel tevreden met hoe ze leven. Met de paardetaxi gaan we door de velden terug naar de bus.

De gids heeft op de markt de lunch ingekocht, die we op een boot gebruiken, mmmm het Chinese eten bevalt nog steeds. Vanaf de boot hebben we een prachtig uitzicht op de bergen om ons heen. Om nog een vervoermiddel te gebruiken mogen we met z’n allen in een open laadbak die ons door een dorpje rijdt.    

Wie bekijkt wie in dit dorpje, nu wij dit dorpje komen bekijken. Het is oogsttijd, de gewassen liggen te drogen in de straat. Iedereen loopt, fiets, rijdt hier overeen. Zal het eindproduct in Nederland te koop zijn? misschien wil ik dat niet eens weten. We gaan nog een stukje door het veld lopen tussen de gewassen door. Hier voel je hoe warm het is om de hele dag op het land te moeten werken.

Met de bus gaan we door naar Kunming. Het blijft schitterend om door deze omgeving te rijden. Het is wel een hele kunst om via het open raam een mooie foto te maken, er zit gelukkig een delete knop op de camera.

Kunming is de hoofdstad van de provincie Yunnan. Het hotel staat midden in de binnenstad, net in een straat waar het schreeuwerig druk is. Neem je via een ondergrondse mega rotonde voor scooters, de juiste afslag, dan kom je in een rustiger deel waar het op de 4e etage genieten is van een ‘luxe’ Chinees diner.

We hebben één dag om een excursie te maken naar het Stenen Woud van Lunan. Iedereen van de groep bedankt uiteindelijk voor deze excursie, vanwege teveel onduidelijkheden. Wij willen heel graag naar het Stenen Woud en vragen onze plaatselijke gids Tiffany of ze voor ons een taxi kan regelen die bij het Stenen Woud blijft wachten zodat we zeker weten op tijd terug zijn, want we willen wel de nachttrein halen.

Uiteindelijk hebben we een geweldige excursie gehad. In plaats van een kleine taxi stond er een grote SUV-auto waar we veel ruimte in hadden. De gids is zelfs met ons meegegaan en zo kwamen we op paden waar verder geen Chinees te vinden was. We hebben genoten van het bijzondere park. Het Stenen Woud bestaat uit grote formaties kalksteenrotsen en lijken soms op versteende bomen,een landschap van scherp omhoog torende rotsen en pieken. Door erosie is de lossere grond er omheen verdwenen.
Op het hoofdpad krioelde het van de Chinezen met fototoestellen achter de vlaggetjes aan. Wij zijn naar het middengedeelte afgeweken. Dit was echt mooi, trap op en trap af langs hele smalle spleten en spelonken. Vaak alleen en soms achter een klein groepje mensen aan. We hebben ook hier weer genoten van de volksdansen op het middenplein.
Terug in Kunming hebben we met de gids en chauffeur gegeten bij een mushroom-hotpot. Dit is een paddenstoelen fondue, met zelf gekozen bijgerechten. Omdat hier geen Engelse vertaling van het menu was, hebben we de bestelling aan onze gids over gelaten. Alles word in de hotpot gedaan om even later op te kunnen eten, zelfs de sla. En het was toch lekker mmm.

Ja en dan gaan we met de nachttrein een reis van 20 uur maken naar Guillin. Allemaal zien we wel tegen deze reis op, zeker na de vorige trein die kleiner was en het zo benauwd was. Achteraf viel het reuze mee. We hebben redelijk goed geslapen en de resterende tijd hebben we vooral lezend en etend doorgebracht. Vanaf Guillin mochten we nog 1,5 uur met de bus door een geweldig landschap om in Yangshuo te komen.