Ons Bakbeest

Dag 4

Iedereen lijkt goed te hebben geslapen, maar we zijn toch vroeg wakker (lees 4 uur). Ik blijf lekker in bed liggen en val af en toe even in slaap. Mama en Joran zijn dan al in gereedheid om nog een keer naar de Cascade Lookout te gaan. Joran wil dolgraag met zijn drone vliegen.

Als zij weg zijn bereid ik alvast het ontbijt voor. In de lobby staat gratis koffie klaar. Dat is echt heerlijk wakker worden. Ons ontbijt bestaat uit meloen, yoghurt met muesli en een wafel uit de magnetron. Iets beters was er niet te krijgen. Het smaakt prima en we kunnen de ochtend er op door komen. Het is buiten verschrikkelijk koud met 8 graden. De dikke vesten en jassen worden tevoorschijn gehaald. Om acht uur zitten we in de auto en gaan een kijkje nemen bij Lightning Lake. Het zonnetje breekt net door. De wandeling naar Rainbow Bridge slaan we over. Het is te ver en we hebben nog andere plannen voor vandaag. Als we naar de auto lopen zien mama en ik nog drie hertjes op het wandelpad.

De laatste stop in Manning park is Beaver Pond. De bevers zijn er niet, het is wel echt een mooi plaatje. We gaan snel terug naar de auto, want er komen dikke druppen naar beneden. De rest van de reis regent het alleen maar.

We rijden eerst een heel stuk door de bossen en komen dan uit in Okanagan Valley waar ze veel fruit verbouwen. Dat kan hier zo goed vanwege het milde klimaat. Dat net vandaag zich daar niks van aan trekt. Het is verschrikkelijk koud. Bij één van de vele fruitkramen stoppen we en kopen perziken. Het landschap veranderd en wordt wat kaler en geler. Net als ik achter het stuur zit komen we terecht in een file. Wie verwacht dat nou in Canada. Ons geduld wordt flink op de proef gesteld. Een uitgebrande auto is de oorzaak van de file. Om 1 uur komen we aan in West-Kelowna. We vallen om van de trek en eten een broodje bij de Subway. Ons hotel ligt om de hoek. Het hotel heeft de airco ook nog op standje zomer staan, terwijl dat het buiten absoluut niet is. Ik vries weg. Zet de verwarming maar aan. We drinken koffie, rusten uit en ik ga samen met papa zwemmen. We wilden heel graag wandelen over de Kettle Valley Railway, dat is nog drie kwartier rijden vanaf ons hotel. Het weer is slecht en de reisdag voelde voor ons gevoel erg lang aan. We brengen de middag daarom door op de kamer. We sparen onze energie voor de dagen die nog komen gaan.

We gaan vanavond uit eten bij een Vietnamees restaurant. De bediening is wel erg klantvriendelijk. Bij het ophalen van de borden merkte ze op dat het vlees niet helemaal goed gegaard was. We konden het gerecht nog een keer krijgen om mee te nemen of we kregen het gratis. Onze ogen waren zo groot als schoteltjes toen we dit voorgesteld kregen.

Dag 5

Het lijkt er op dat we gewend zijn aan de Canadese tijd. We hebben allemaal erg goed geslapen. We voelen ons als herboren na een goede nacht. Vol energie hebben we zin in een nieuwe dag. De zon schijnt volop en dat maakt het nog een stukje leuker. Het ontbijt is vandaag inbegrepen en is erg uitgebreid dat we er goed voor gaan zitten. We kunnen zelfs wafels maken. Er is fruit, spek, omelet, yoghurt. Wat een feestmaaltijd. Edgar en Joran eten alsof ze in geen dagen iets gehad hebben. Gelukkig hebben we niet elke dag zo’n uitgebreid ontbijt, want dan kun je ons naar huis rollen. Als echt Hollanders hebben we nog wat toetjes en bananen meegesmokkeld voor de lunch.

Van het ene grote meer rijden we naar het andere grote meer. Het is een aaneenschakeling van meren. We rijden nog steeds door het gebied waar ze fruit verbouwen en volop fruit stands staan. Het zijn geen kleine kramen, maar grote winkels. Het fruit kun je hier niet zelf pakken, dit staat alvast voor je klaar in dozen. Zelfs de kleinste doos is al groot genoeg voor 5 personen. Jammer dat het fruit aanbod alleen in dit deel van Canada zo uitgebreid zal zijn. We genieten er daarom volop van. Als we langs Lake Kalamalka rijden komt er één grote glimlach op ons gezicht. Dit is het eerste blauwe meer dat we zien. Als de zon er op schijnt is het nog mooier. Om het meer nog beter te bewonderen maken we een stop in Kekulki Bay. Een park gelegen aan het meer. Als je zo dicht bij het water staat kun je ook goed zien hoe helder het is. We zien een paar kleine vissen zwemmen. Er is een strandje en er zijn dappere mensen die zelfs zwemmen in het meer.

Het is vandaag echt warm met 24 graden, zwemmen in dit water lijkt mij wel erg koud. Mama spot nog een knaagdier in de bosjes. We hebben hem allemaal goed kunnen bekijken. We hebben later navraag gedaan wat we gezien hebben en het was een bos marmot. Geen idee wat die daar deed, want er was geen bos te bekennen. We maken nog een stop bij een viewpoint en verlaten dan dit prachtige meer. Het leek was alsof we op een tropische bestemming waren.

Onze volgende stop is Davison Orchard Farm. Het is nog veel leuker dan ik mij van te voren had kunnen bedenken. Dat is blijkbaar ook bekend bij de inwoners. Het is er gigantisch druk. Het is knus, schattig en typisch Amerikaans/Canadees. Er staan prachtige oude auto’s en de gebouwtjes kunnen zo uit een western film komen. Ze verkopen er fruit, jam, sappen en alles kun je proeven. In de bakkerij ziet alles er zo lekker uit dat je bijna zou gaan kwijlen. Hier slagen wij wel om onze lunch te halen. Ik wil weer opnieuw kind zijn en spelen in de hooibalen en een rondje mee te rijden op de trekker. Als dat niet kan wil ik wel opnieuw trouwen. Het is een prachtige feestlocatie. Jos, will you marry me? Please!

In Salmon Arm gaan we picknicken bij de pier. Het is nog steeds stralend mooi weer en er zijn genoeg picknicktafels. Net als de meeste Canadezen komen we aan met een koelbox en een hele keuken inventaris. De muffins die we vanochtend gekocht hebben zijn fantastisch lekker en gevuld met cheesecake. De kaneel donuts zijn ook al zo lekker. Een toetje en wat fruit en we zitten stampvol. Na de lunch lopen we over de pier. Het is een prachtige omgeving met veel vogels. We zien in de verte een groep witte pelikanen zitten. Later blijkt dat dit de enige regio in British Columbia is waar deze vogels voorkomen. De Ospreys vermaken zich prima met vers gevangen vis. Schildpadden genieten van de zon op een boomstam. Als we uren later terug lopen naar de auto zit er een roofvogel in de boom. Het was even zoeken maar inmiddels weten we dat het een Red Tailed Hawk was.

De omgeving wordt steeds groener en de bergen steeds hoger. Het meer en het hotel waar wij aan verblijven is van grote afstand zichtbaar. Het gebouw wordt in het zonnetje gezet. Het is een mooi plaatje. Als eerste gaan mama en ik naar buiten om een mooie foto te maken van het hotel. De zon schijnt nu nog en wat je morgen krijgt weet je ook niet. We lopen naar een parkeerplaats verderop en moeten even geduld hebben voordat de zon terug komt. We lopen terug om het hotel te verkennen en zien beweging in het water. Er zwemmen twee otters. Beetje jammer dat mama’s grote camera net leeg is. Ze zijn te ver weg om goed vast te leggen, maar we hebben ze gezien! Ook dit hotel is weer gelegen op grote(re) afstand van een dorp dat we besluiten om in het hotel te eten. Dat is de slechtste keuze tot nu toe geweest. Het eten is duur en niet lekker. Dat gaan we morgen anders aanpakken. We hebben laat gegeten en mogen al bijna door naar bed.

Dag 6 

Als we opstaan regent het pijpenstelen en dat doet het al uren. De wolken hangen laag en er is weinig te zien van de mooie omgeving waarin wij verblijven. Volgens de voorspellingen moet het gaan opklaren dus maken we ons gewoon klaar om er op uit te trekken. Het ontbijt is inbegrepen en gezien de slechte ervaring van gisteravond hebben we weinig verwachtingen. Er is geen buffet. Het is eten wat de pot schaft en dat is vandaag toast met ei, spek en aardappels. Dat valt zeker niet tegen. Het weer is iets beter geworden en om half negen zitten we al in de auto. Eerst gaan we in Revelstoke naar de supermarkt om broodjes te kopen. Het is geen grote supermarkt, maar ze hebben verrassend veel broodjes. Hier word ik blij van. Het nationale park ligt om de hoek van het dorp. We rijden de Meadows in de Sky Highway en komen langs diverse uitzichtpunten. De wolken trekken op en we kunnen een deel van het dal en de bergen zien. Het geeft een mysterieus effect met hier en daar laaghangende wolken. Aan het eind van de weg parkeren we de auto en stappen over op de shuttle die ons naar het hoogste punt van deze scenic road brengt. Brrr, wat is het verschrikkelijk koud. Het is slechts 7 graden. We hebben veel laagjes aan om ons warm te houden. Dit lijkt niet echt op zomervakantie. De chauffeuse vertelt dat het afgelopen nacht gesneeuwd heeft op de bergtoppen. Eenmaal boven staan we midden in de wolken. Als je de plaatjes mag geloven kan je hier prachtig uitzicht hebben en moet het hier heel mooi zijn. We lopen een rondje om Heather Lake. Ook met de laaghangende bewolking is het mooi en heb je mooie weerspiegelingen. Onder een rots zie ik nog een knaagdier zitten. Het is bang en rent snel weg. Ik vermoed dat het een marmot is geweest.

We doen nog een poging om bij de Fire Outlook te genieten van het uitzicht, maar het enige wat we zien is één grote witte wolkenmassa. We zijn een beetje teleurgesteld, maar je doet er niks aan. Via de Summit Trail lopen we in 1 kilometer terug naar de parkeerplaats. Dit park en vooral dit wandelpad staat bekend vanwege de vele bloemenweides. We zitten op het eind van de bloeiperiode en hadden er meer van verwacht. Dit wandelpad gaat grotendeels door de bossen heen. Edgar is de hele weg bang om een grizzly tegen het lijf te lopen. Er loopt de laatste tijd een grizzly rondt in dit gebied en ze waarschuwen er voor dat je deze tegen kan komen en hoe je moet handelen. Er wordt aangeraden om te zingen in de bergen. De kinderen die hier rondlopen vinden dat maar al te leuk. Als we terug zijn zoeken we een mooi picknickplaatsje uit bij Balsem Lake. Lekker opwarmen met een bakje koffie en een broodje voor nieuwe energie om ons warm te houden. De zon doet hard haar best om door de wolken heen te komen. Er staat ook een mooie hut met daarin picknicktafels en een houtkachel die staat de branden. We warmen ons heerlijk op aan het vuurtje en wachten op beter weer. De zon breekt regelmatig door en de wolken trekken langzaam omhoog. Mama en ik lopen nog een rondje en komen bij een uitzichtpunt waarbij we voor het eerst ook uitzicht hebben. Het ziet er prachtig uit. Hier staan veel meer bloemen en met de zon erbij is het helemaal een plaatje.

Nu het weer beter lijkt gaan we nog een keer naar boven met de shuttle. Joran en papa gaan lopend. Net als wij boven zijn trekt er weer een wolk over en is het ijzig koud. Gelukkig waait die snel over en kunnen we langs een aantal uitzichtpunten lopen en zien we de mooie bergtoppen met sneeuw en Revelstoke Lake. De dennenbomen worden prachtig verlicht. Dit zijn geen kerstbomen, maar hele lange spitse bomen. Alles is nu zoveel mooier. We nemen de tijd om er van te genieten en lopen via de weg naar beneden. Stiekem vinden wij dit mooier dan de wandelroute van vanochtend. Hier bloeien veel meer bloemen. De beer heeft zich niet aan ons laten zien vandaag.

Om drie uur verlaten we dit deel van het park en gaan we naar het lagere gedeelte. Hoe lager we komen hoe warmer het wordt. De laagjes kunnen weer uit met een graad of 20. We lopen de Skunk Cabbage Boardwalk. Een wandelpad van iets meer dan een kilometer door moeras gebied met stinkplanten. De planten stinken alleen als ze in bloei zijn. Daar is het nu niet de tijd voor. Het zijn grote bladeren die slap hangen en op dit moment niet het bewonderen waard zijn. We spotten nog een paar kikkertjes en een Steller’s Jay. Het pad is deels afgesloten waardoor we via hetzelfde pad terug moeten. Het begint te regenen en we lopen zo snel mogelijk terug naar de auto. Als je dit park bezoekt mag je dit pad wel overslaan. Je mist er niks aan.

Om half vijf zijn we terug in het plaatsje Revelstoke om te gaan eten. Het is een vroeg diner. Vanaf ons hotel is het 20 minuten rijden naar het dorp, dus op en neer gaan heeft toch geen zin. We wilden bij een Indiaas restaurant eten, maar die is vandaag gesloten. Het taco restaurant is een goed alternatief. Het is nog vroeg en toch al stampvol. De porties variëren nogal qua grootte, het smaakt allemaal heerlijk. Als we terug komen bij het hotel zit ons balkon volledig in de zon. Nog even wat energie van de zon meepakken voordat die zich verstopt achter de bergen. Het was een mooie dag en uiteindelijk hebben we best goed weer gehad.