Ons Bakbeest

Dag 8 donderdag 26 juli

Na de drukte van de Preikestolen willen we graag een beetje rust. We rijden over de mooie weg 13 langs de fjorden naar Røldal, waar we een kleine staafkerk bekijken.

Ook de voor ons bekende Låtefossen mogen we niet overslaan. Door de zon is er een hele grote regenboog zichtbaar in de waterval. Dit gebied staat bekend om zijn fruit. Met het nodige fruit gaan we op een parkeerplaats langs de Sørfjord overnachten.

Dag 9,10,11 vrijdag 27 juli t/m zondag 29 juli

In dit gebied zijn veel mooie wandelingen. Om toch onze spieren rust te geven gaan we een

makkelijke wandeling maken naar het Bondhusvasnet. En dan is het eindelijk tijd dat we naar de geliefde camping van Ilse gaan, namelijk in Lofthus onder en bij de fruitbomen. Waar we een paar dagen genieten van het uitzicht. Aangezien Jos continu in slaap valt en Hans verkouden is (na zijn idee ziek) gaan we lekker een paar dagen voor de camper zitten. Bijkomen, ‘uitzieken’ en gewoon genieten!

Dag 12 maandag 30 juli

Vandaag gaan we weer verder rondtrekken. We trekken over de Hardangervidda een hoge vlakte, al moet je dat vlakte wat ruim zien. Vanaf Lofthus rijden we langs de fjord richting Eidfjord waar Jos en Ilse een panoramafilm kijken. Je hebt het idee alsof je in een helikopter zit en over de Hardangervidda vliegt. Een prachtig gezicht wat we ook direct in het echt willen zien, nadat we onze wafel hebben gegeten.

De volgende stop is bij de Vøringfossen een waterval met een vrije val van 180 meter. Ilse wil eigenlijk helemaal naar beneden lopen maar dat doen we toch niet gezien er ook nog een wandeling mogelijk is op de Hardangervidda. De waterval hadden we al eens eerder gezien maar nog niet vanaf het Fossli Hotel. Toch leuk dat je elke keer weer nieuwe dingen ontdekt want vanaf daar heb je het beste zicht op de waterval. De zon doet ondertussen haar best om te stralen zodat wij een regenboog zien bij de waterval.

Op de Hardangervidda blijft het prachtig weer en genieten we van de vergezichten en de veelkleurige vlakte. We stoppen verschillende keren voor het adembenemende uitzicht. Helaas kun je met de auto niet ver komen op deze vlakte en hebben we een wandeling op het programma staan. Aangezien een lichte wandeling meestal al zwaar genoeg is, vooral met nog wat vermoeide spieren van de vorige wandeling besluiten we die te lopen. Het is een wandeling over vlak terrein langs een meer heen. Het is een prachtige wandeling met over het algemeen een goed pad waar je af en toe met hink stap sprong wat riviertjes moet oversteken. Variërend van klein tot groot, wat het alleen maar leuk maakt. Na anderhalf uur wandelen begint het vlak lopen toch wat tegen te vallen wanneer we een aantal keren flink moeten stijgen en zelfs wat sneeuwvlaktes over steken, die spekglad zijn. Het is een beste klim maar het uitzicht wat je dan hebt is het ook wel waard. Halverwege staat een hytte waar wandelaars overnachten dit een week lang over de vidda heen trekken. Wij lopen weer verder terug langs het meer met een brandende zon in de nek. De wandeling is toch wat groter dan gedacht en de warmte zorgt ervoor dat het best zwaar begint te worden. Het ergste zijn nog wel de muggen die links en rechts om je oren heen vliegen en zoemen. Continu lopen we met onze handen om ons heen te slaan om die vervelende beesten van ons af te krijgen. Hans en Ilse zijn lekkernijen voor de muggen en worden lek gestoken en we proberen dan ook zo min mogelijk de stoppen en vooral stevig door te lopen. Na ruim vier uur komen we vermoeid aan bij de camper. Het koken laten we aan iemand anders over en we genieten van een Noorse maaltijd. We kunnen hier niet overnachten en rijden door naar Geilo waar we een camping voor de komende nacht vinden.

Dag 12 dinsdag 31 juli

Na een zware wandeling mogen we rustig aan doen. We komen pas laat op gang en bezoeken de staafkerk van Hol. De staafkerk was eigenlijk gesloten voor bezichtiging in verband met een concert, maar wij mochten toch een kijkje nemen. Erg leuk om alles te bekijken. Toen we het kerkje bezichtigd hadden kwamen we erachter dat we alles gedaan hadden wat eigenlijk niet mocht (lees: foto’s maken, naar de klok klimmen). Oepsie… wij domme Hollanders.

We rijden door naar Aurland waar we eerst boven de Aurlandstunnel langs willen rijden. Het is namelijk een mooi weggetje door de bergen met mooi uitzicht op de fjord, waarnaar je vervolgens tussen de sneeuwvelden doorrijdt. Wij zijn voorbereid op alles dus de sleetjes werden tevoorschijn gehaald zodat Jos en Ilse sleetje konden rijden. Ze hebben zich vermaakt! Na het eten rijden we verder over de weg en komen we bij een gigantisch toilet uit waar Jos al plannen gemaakt heeft hoe je het kunt ombouwen tot een huisje. Wij lopen een stukje richting een meertje en op de terugweg zien we een mooie steen. Daarvan willen wij wat hebben. Dus op zoek naar hamer en beitel om er een stukje van af te slaan. Uiteindelijk vinden we een waterpomptang waarmee we ons best doen om natuursteen los te hakken. Het was een hilarisch gezicht. De waterpomptang is wel overleden.

Het is nog wat vroeg dus besluiten we langs Borgund te gaan, waar de best bewaarde   staafkerk staat. De staafkerk is net opnieuw geteerd, waardoor deze egaal zwart is. Goed voor de kerk maar minder voor het zicht. We vinden een mooi plekje aan de fjord waar we samen met 4 anderen wildkamperen. Er wordt nog een hengeltje uitgegooid en we spotten een paar bruinvissen (mini dolfijnen).